#wzór

Kurs przedmałżeński w parafii, spotkałam się z narzeczonymi by rozmawiać z nimi o komunikacji, konfliktach i kryzysach. Na początku pojawiło się w mojej głowie pytanie, które zadałam im głośno: "Czy macie w swoim otoczeniu jakieś małżeństwo, które uważacie za wzór? Takie, z którego chcielibyście brać przykład? Takie, do którego moglibyście zwrócić się o pomoc, gdyby coś złego działo się w waszym związku? To, które trwa ze sobą, a nie obok siebie, pomimo mijających lat i kolejnych przeciwności?". Na sali panowała głęboka cisza.

"Jestem czy nie jestem prawdziwym mężczyzną?". Taka myśl nie raz dręczy umysły facetów poszukujących własnej męskości i tożsamości. Czy prawdziwym mężczyzną jest tylko twardy, odważny i mężny człowiek, a ten wrażliwy, stojący z boku już nie? A co jeśli w historii świata był tylko jeden prawdziwy Mężczyzna, a wszyscy inni powinni dążyć do tego, aby stać się jak On?

Do brania przykładu ze św. Augustyna, któremu pokora pozwoliła przezwyciężyć głód władzy, wezwał kard. Pietro Parolin podczas Mszy św. odprawionej w dniu liturgicznego wspomnienia Biskupa z Hippony w Pawii na północy Włoch, gdzie od trzynastu stuleci przechowywane są jego doczesne szczątki.

Od ośmiu lat wykonuje zawód, który wielu ludzi traktuje z pogardą. Ale dzięki zapałowi i profesjonalnemu podejściu do swoich obowiązków stał się osobą rozpoznawalną w całym kraju. Jest dowodem, że w każdej pracy można odnaleźć radość i spełnienie.

Parzę tuż po ślubie nie przychodzi nawet do głowy, by myśleć o dużych dzieciach: wydaje się jeszcze za wcześnie. Jednak mimo wszystko dobrze będzie, jeśli włoży do swojego bagażu wycho­wawczego również tę troskę, dalekosiężną, o to, co może być, jak to się mówi, "produktem finalnym" jej działania wychowawczego: dojrzałość ludzka dziecka.

{{ article.description }}