PAP / tk
- Czas jest bardzo potrzebny, by przejść przez wszystkie etapy żałoby, czasem przy wsparciu psychologa; ale sam upływ czasu nie wyleczy naszych ran, musimy wykonać dużą pracę - powiedziała psycholog, psychoterapeutka integracyjna Anna Hebenstreit-Maruszewska, wykładowczyni na Uniwersytecie SWPS w Sopocie.
Przeżycia ostatnich miesięcy, a nawet kilku lat sprawiają wrażenie, jakby świat przyśpieszył i zaskakuje nas coraz to nowymi wydarzeniami. Wydawało się, że przełom tysiącleci będzie już takim szczególnym momentem w historii ludzkości. To, jednak, co dzieje się od wtedy, jest jeszcze dziwniejsze i bardziej zaskakujące. „Ciekawe czasy” – ktoś by powiedział, ale to zamiast być niezwykłym wydarzeniem, staje się codziennością.
Choćbym nie wiadomo jak się starała, nie wytłumaczę nikomu, ile różnych skrajnych emocji, ze złością włącznie, ile pytań do Boga, ile bólu mimo nadziei może się pomieścić w sercu.
Elżbieta Sobkowiak
Słowa mają wielką moc. Mogą być źródłem wsparcia, ale mogą też ranić. Jeśli chcemy coś powiedzieć, to zastanówmy się, czy miejsce jest odpowiednie i czy mamy wystarczająco dużo czasu. Unikajmy konkretnych sformułowań.
Katarzyna Górczyńska
Temat doświadczania i przeżywania straty wraca, jak bumerang, w obliczu kolejnej katastrofy, kolejnego wypadku, kolejnej nagłej a niespodziewanej śmierci.
Bogusław Stelcer / slo
Żałoba pojawia się wtedy, gdy człowiek uświadamia sobie, że zanika więź z osobą, z którą dotąd był głęboko związany uczuciowo. Bez więzi nie byłoby żałoby, zawsze opłakujemy tych, którzy byli nam bliscy. Mówiąc inaczej, jest to cena, jaką płacimy za miłość.
{{ article.description }}