#zwyczaje wielkanocne

Dawne kartki wielkanocne nawiązywały do historii i patriotyzmu, ukazując naszą drogę do wolności, niepodległości. Na pocztówkach świątecznych, obok postaci biblijnych, często pojawiali się też bohaterzy narodowi, m.in. Tadeusz Kościuszko, Juliusz Słowacki.

W ciągu wieków polskie obyczaje wielkanocne zmieniły się tylko nieznacznie. Wprawdzie na świątecznym stole nie stawia się już półmiska ze świńską głową, za to wciąż królują baranek z ciasta, kolorowe pisanki i kraszanki, tradycyjne baby i mazurki.

Kolędowanie przeważnie kojarzy się nam z Bożym Narodzeniem. Mało kto jednak wie, że kolędowano - a w niektórych regionach kraju kolęduje się do tej pory - również w czasie Świąt Wielkanocnych.

Tradycyjnie w wielkanocną niedzielę w dawnej wsi Szymborze, a obecnie dzielnicy Inowrocławia (Kujawsko-Pomorskie) odbędą się przywołówki, w czasie których kawalerowie będą wychwalać zalety i wytykać wady miejscowych panien. Zwyczaj kultywowany jest od 1832 lub 1833 roku.

Pisanki, drewniane kołatki, stroje dziadów śmigustnych i zabawki kupowane dawniej na krakowskim odpuście Emaus można oglądać w Muzeum Etnograficznym w Krakowie. Eksponaty przybliżają ludowe obrzędy związane z wiosennym odrodzeniem życia i Wielkanocą.

Judasza palili chłopcy i młodzi parobcy traktując karanie zdrajcy również jako wspaniałą zabawę. W roli biernych uczestników i widzów niekiedy brali w niej udział także dorośli i dzieci.

Kawalerowie z Szymborza, dawnej wsi, a obecnie dzielnicy Inowrocławia (woj. kujawsko-pomorskie), w pierwszy dzień Wielkanocy będą wychwalać zalety i wytykać wady miejscowych panien w czasie tradycyjnych przywołówek.

{{ article.description }}