Czwarte objawienie Maryi w Fatimie. Opóźnione przez uwięzienie dzieci

Był 13 sierpnia 1917 roku. Kilkutysięczny tłum czekał na kolejne objawienie Pięknej Pani. Od 13 maja ukazywała się pastuszkom w Cova da Iria niedaleko Fatimy, a wieści o tym czego doświadczyli Łucja dos Santos, Hiacynta i Franciszek Marto rozchodziły się po okolicy. Zbliżał się moment, kiedy dzieci powinny były pojawić się przy skalnym dębie. Tym razem jednak nie przyszły…

Pierwszy raz Maryja objawiła się pastuszkom 13 maja 1917 roku. Wtedy zapowiedziała: „Przyszłam was prosić, abyście tu przychodzili przez 6 kolejnych miesięcy, dnia 13 o tej samej godzinie. Potem powiem, kim jestem i czego chcę. Następnie wrócę jeszcze siódmy raz”. W trakcie spotkań Maryja nawoływała do modlitwy, szczególnie różańcowej, w intencji pokoju na świecie i zakończenia wojny. W jednych informacje budziły wiarę, w innych tylko ciekawość. Jeszcze innym zaczynały przeszkadzać.

Litania do Matki Bożej Królowej Pokoju

„Chcę (…) żebyście nadal codziennie odmawiali różaniec na cześć Matki Boskiej Różańcowej, dla uproszenia pokoju na świecie i o zakończenie wojny, bo tylko Ona może te łaski uzyskać” (13 lipca 1917 r.). Przekazała też treści, które z czasem przyjęło się określać mianem tajemnicy fatimskiej, z których ostatnią, trzecią część ujawniono dopiero w 2000 roku. Tajemnicza Pani zapowiadała też, że nie tylko powie kim jest, ale też uczyni cud, aby wszyscy uwierzyli.

Kiedy nadszedł 13 sierpnia 1917 roku, czas czwartego objawienia, wokół skalnego dębu, gdzie dochodziło do objawień zgromadził się tłum (5-6 tysięcy osób). Pastuszkowie, których Maryja wybrała na pośredników, nie pojawili się, niestety. Okazało się, że dzieci zostały zatrzymane przez burmistrza okręgu Vila Nova de Ourem, któremu podlegała również Fatima. Burmistrz Artur de Oliveira Santos najpierw nakazał, aby dzieci stawiły się u niego, a kiedy okazało się to niemożliwe, sam po nie przyjechał owego 13 sierpnia. Dzieci były więzione przez dwa dni w Vila Nova de Ourem. Przesłuchiwano je i straszono.

Nowe Sanktuarium w Fatimie - tomasz przechlewski from Sopot, Poland, CC BY 2.0 www.creativecommons.org, via Wikimedia CommonsPo powrocie, jak pierwotnie wydawało się Hiacyncie, 15 sierpnia wieczorem miało dojść do kolejnych objawień. Jednakże, czwarte objawienie jest datowane na niedzielę 19 sierpnia 1917 roku. Wówczas dzieci, Łucja, Franciszek i jego brat Jan szli z owcami do miejsca nazywanego Valinhos. Początkowo nie było z nimi Hiacynty, która pojawiła się, gdy Jan został po nią posłany.

Maryja znów pojawiła się nad skalnym dębem. I tym razem przypomniała, aby 13 dnia miesiąca pojawić się w Cova da Iria. Prosiła też o codzienne odmawianie różańca. Ponadto zapytana: „Co mamy robić z pieniędzmi, które ludzie zostawiają w Cova da Iria?” nakazała:
„Zróbcie dwa przenośne ołtarzyki. Jeden będziesz nosiła ty z Hiacyntą i dwie inne dziewczynki ubrane na biało, drugi niech nosi Franciszek i trzech chłopczyków. Pieniądze, które ofiarują na te ołtarzyki, są przeznaczone na święto Matki Boskiej Różańcowej, a reszta na budowę kaplicy, która ma tutaj powstać”. A kiedy poproszono Maryję o uleczenie kilku chorych, odpowiedziała: Tak, niektórych uleczę w ciągu roku – i przybierając wyraz smutniejszy powiedziała: – Módlcie, módlcie się wiele, czyńcie ofiary za grzeszników, bo wiele dusz idzie na wieczne potępienie, bo nie mają nikogo, kto by się za nie ofiarował i modlił. Po tych słowach Matka Boża uniosła się w stronę wschodu.

Pierwotna kaplica objawień w Fatimie z 1919 r. - Unknown author, Public domain, via Wikimedia CommonsOd kaplicy do wielkiego sanktuarium…
Zgodnie z życzeniem Maryi w miejscu objawień w 1919 roku wzniesiono kaplicę. Powstawała w ciągu kilku miesięcy. Pierwszą Mszę św. odprawiono w niej w roku 1921. W marcu 1922 kaplica została wysadzona w powietrze, ale po odbudowie w styczniu 1923 znów z niej korzystano. Po drobnych zmianach istnieje do dziś. Przed kaplicą, w miejscu objawień znajduje się postument z figurą Maryi. Postawiono go tam, gdzie rósł dąb, nad którym Matka Boża się objawiała. Zadaszenie nad kaplicą zbudowano w latach osiemdziesiątych XX wieku.

Natomiast Bazylika Matki Bożej Różańcowej z Fatimy została zbudowana w miejscu, gdzie bawiły się dzieci zanim doszło do objawień. Powstała w miejscu, gdzie zobaczyły błyskawicę, której się wystraszyły, a która poprzedziła pierwsze majowe pojawienie się Maryi. Kamień węgielny pod budowę tej świątyni wmurowano w 1928 roku, a konsekracji dokonano w roku 1953. Po ok. 20 latach okazało się, że jest zbyt mała, więc po rozstrzygnięciu międzynarodowego konkursu w roku 1997 z czasem powstało nowe sanktuarium. Zostało poświęcone w 2004 roku, a od 2012 jako bazylika służy milionom pielgrzymów, którzy przybywają do Fatimy, by oddać cześć Matce Bożej Różańcowej.