Czy oddawanie czci relikwiom świętych nie jest bałwochwalstwem? Oto 4 rzeczy, o których trzeba pamiętać

"Dzisiaj miałam dziwne odczucie, gdy ksiądz podczas mszy (katolickiej) pobłogosławił lud relikwią w formie krzyża, która od niedawna stoi na ołtarzu. A później ucałował ją. Trochę mnie przeraziło takie podejście do RZECZY, statuetki" - pisze jedna z czytelniczek DEON.pl, członkini grupy "Ostatnia Ławka", gdzie tysiące katolików codziennie dyskutuje nt. trudnych kwestii.

Jak to jest z zakazem oddawania czci przedmiotom? Czy czcąc relikwie odbieramy chwałę Bogu? Czy modląc się za wstawiennictwem świętych popełniamy błąd?

Oto 4 rzeczy, o których warto w tym kontekście pamiętać:

1. Relikwie nie są "przedmiotem zrobionym przez człowieka"

Przykazanie ze Starego Testamentu zabrania oddawania czci bożkom, totemom, amuletom - tego, co uczynił człowiek, by zamknąć boskość w przedmiotach. A szczątki człowieka - relikwie - nie są takim przedmiotem, nie są rzeczą.

Pamiętajmy też, że czcząc relikwie nie oddajemy czci kościom czy kawałkowi materiału, ale okazujemy szacunek świętemu oraz wyrażamy podziw dla jego pobożności i dobrego życia. Tym samym dziękujemy i oddajemy cześć Temu, Komu się ona należy - Bogu samemu.

2. Kościół wielokrotnie potwierdzał kult świętych i relikwii

W "Katechizmie Kościoła Katolickiego" czytamy: "poza liturgią sakramentów i sakramentaliów katecheza powinna brać pod uwagę formy pobożności wiernych i religijności ludowej. Zmysł religijny ludu chrześcijańskiego zawsze znajdował wyraz w różnorodnych formach pobożności, które otaczały życie sakramentalne Kościoła. Są to: cześć oddawana relikwiom, nawiedzanie sanktuariów, pielgrzymki, procesje, droga krzyżowa, tańce religijne, różaniec, medaliki itp. (KKK 1674)".

W czci oddawanej relikwiom wyraża się prawda z listu św. Pawła do Koryntian: "Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście" (1 Kor 3, 16 - 17). Warto również przypomnieć o fragmencie Dziejów Apostolskich, gdzie mowa jest o cudach mających miejsce za pośrednictwem relikwii (19, 11-12): "Bóg czynił też niezwykłe cuda przez ręce Pawła, tak że nawet chusty i przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ustępowały z nich i wychodziły złe duchy".

Z drugiej strony choć relikwie są godne szacunku, to Kościół nie zmusza do jakiś konkretnych form pobożnościowych. Jeśli tego nie czujesz, nie jesteś zobowiązany do całowania relikwii itp. Wystarczy, że wyrażasz szacunek dla ciał świętych.

3. Nie należy przesadzać

A kiedy się przesadza? Gdy kult relikwii lub kult Matki Bożej lub świętych staje się celem samym w sobie. Gdy traktujemy modlitwy przed relikwiami lub relacje ze świętymi "utylitarnie", tj. jako narzędzia, które pozwala nam załatwiać nasze interesy u Boga. Jak traktować kult świętych? Pisaliśmy o tym tutaj >>

Trzeba pamiętać o tym, by nieustannie poddawać refleksji własne praktyki modlitewne, a jeśli czujecie, że sami (lub ktoś z Waszych bliskich) przesadzacie, to warto z kimś o tym porozmawiać (lub wrzucić pytanie na grupę "Ostatnia Ławka" :).

4. Cześć oddawana relikwiom nie ujmuje nic Bogu

Warto przypomnieć też, że "cześć" oddawana relikwiom czy świętym nie jest "czcią" oddawaną Bogu. Są one odróżnione w języku łacińskim, pierwsza "cześć" to "honoris", a druga to "devotio" (czyli "pobożność", dosłownie - oddanie).

Święty w założeniu jest "przezroczysty", a oddawana mu cześć powinna być de facto czcią oddaną Temu, którego chwała odbija się w człowieku, który zrealizował założony dla niego plan. Świętych możemy podziwiać jako ludzi zawierzenia, którzy pokazują nam, jak wspaniałe rzeczy mogą być i naszym udziałem - pokazują, że "się da", dają motywację.

* * *

Chcesz wiedzieć więcej o katolicyzmie? Pogłębiać swoją wiarę? Rób to z nami na grupie "Ostatnia Ławka. Grupa dla chrześcijan poszukujących odpowiedzi" >>