Jak walczyć z egoizmem

(fot. shutterstock.com)
Pustynia Serc / psd

Często żyjemy za idealnymi wersjami samych siebie, próbując zdusić pokusy własnymi siłami. Problem w tym, że nie zostaliśmy stworzeni do tego, by robić to własnymi siłami. Zobacz, co trzeba zrobić, żeby poradzić sobie z tym, co nas przerasta.

DEON.PL POLECA

Tworzymy DEON.pl dla Ciebie
Tu możesz nas wesprzeć.

Tematy w artykule

Skomentuj artykuł

Jak walczyć z egoizmem
Komentarze (1)
Agamemnon Agamemnon
21 czerwca 2016, 16:47
Proces socjalizacji człowieka,  powstawania zrębów osobowości,  stanów psychologicznych powstaje w pierwszych trzech latach  po urodzeniu się dziecka. Psychologia prenatalna przywiązuje wagę również do przeżyć matki dziecka, które ma znaczący wpływ na rozwój osobowości dziecka w okresie jego życia prenatalnego. Jeśli matka nie nauczy  kochać swojego dziecka w pierwszych trzech latach jego życia, to  nigdy nie nauczy się ono tej podstawowej dla niego umiejętności. Po ziemi chodzi miliony ludzi ,nie umiejących nikogo kochać prócz siebie. Zręby osobowości jakie dziecko uzyska dzięki właściwej opiece matki w pierwszych trzech latach życia pozostaną już u niego na zawsze, potem będzie następował tylko proces wyrównywania, dojrzewania zjawisk psycho-ficzycznych. Matka uczy dziecko miłości, poprzez kontakt psychofizyczny z dzieckiem. Pieszczoty, miła atmosfera, pogawędki, noszenie dziecka na rękach, głaskanie, przytulnie ( kontakt fizyczny), zabawy z dzieckiem, uśmiech do dziecka , dziecko odpowiada uśmiechem, cieszenie się wraz z dzieckiem(kontakt psychiczny). Dziecko powinno raczkować jak najdłużej. Ruch kończyn wpływa na  rozwój półkul mózgowych. (Kontakt psychiczny w małżeństwie i rodzinie, dr Elżbieta Sujak - warto przestudiować). Gdy dziecko posiada , cztery, pięć lub sześć lat można stymulować rozwój jego półkul mózgowych poprzez uprawianie gier logicznych. Taką grą są  np. szachy. Ćwiczenia winne być prowadzone przez  specjalistę gry w szachy o rankingu powyżej 2300,  najlepiej z tytułem mistrza międzynarodowego, poparte udziałem dziecka w rozgrywkach szachowych na różnych szczeblach organizacyjnych, aż po wyjazdy na turnieje międzynarodowe. Poprzez te ćwiczenia wzmacnia się sprawność w zakresie myśli analitycznej  i syntetycznej, dyscyplina, koncentracja uwagi, odpowiedzialność za podjęte działanie, koleżeńskość. Innym ćwiczeniem może być nauka gry na fortepianie, koordynacja ruchu obu rąk wpływa na rozwój  synaps w półkulach mózgowych. Można te dwa sposoby ćwiczeń prowadzić jednocześnie. Poszerzony zakres sprawności mózgu poprzez jego stymulację w wieku przedszkolnym i szkolnym poprzez udział dziecka w zajęciach pozalekcyjnych, przydaje sie dziecku w pozyskaniu gruntownego wykształcenia wyższego  i osiągnięć naukowych jak też w rozwoju jego osobowości.