Może też odnosić się ono do każdego ochrzczonego.
Ewagriusz mówi w jednym z listów: "Masz skarb, a nie karmisz nas" i tym skarbem jest poznanie Chrystusa. Mówi też: "Ukryłeś przed nami swój dzban". To nawiązanie do Pierwszej Księgi Królewskiej, 17. rozdziału, gdzie Eliasz dostaje od wdowy dzban, który się nie wyczerpie. Bardzo ciekawe porównanie kapłana z wdową, która ma udzielić pokarmu prorokowi, temu, który przychodzi. Mnich ma słuszne pretensje. Mnisi, którzy byli na pustyni, nie byli w większości kapłanami i pojedynczy kapłani byli bardzo potrzebni, żeby usłużyć sakramentalnie mnichom na pustyni. Jeżeli któryś kapłan nie udzielał z tej mądrości, nie dawał z tego skarbu poznania mnichom, nie spełniał tego, do czego Bóg go powołał.
Takie jest najmocniejsze upomnienie dla kapłana, także dla nas dziś. Myślę też o kapłaństwie powszechnym, tym, które mamy z chrztu. Czy ja udzielam tego skarbu, poznania Chrystusa, tym, którzy tego potrzebują? Jeżeli tego nie udzielam i ty nie udzielasz, czujmy się upomnieni, bo świat potrzebuje tego skarbu.
Skomentuj artykuł