#Ewangelia: Duszę karmi miłość

Jezus powiedział do tłumów: "Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata".

Sprzeczali się więc między sobą Żydzi mówiąc: "Jak On może nam dać swoje ciało na pożywienie?"

Rzekł do nich Jezus: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywać ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem.

Kto spożywa moje ciało i krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki" [J 6, 51-58].

Komentarz do Ewangelii:

"Jak On może nam dać swoje ciało na pożywienie?" Bardzo prosto: poprzez złożenie swego ciała w ofierze za nasze grzechy, czyli poprzez oddanie życia za nas. My też możemy dać nasze ciała na pożywienie. Robimy to służąc innym, "zużywając się" dla nich, czyli po prostu kochając. Kto kocha, jest pokarmem dla adresatów jego miłości. Najpotrzebniejszym "chlebem" jest bowiem miłość. Chleb, który można upiec albo kupić, karmi ciało. Duszę natomiast karmi miłość. A to właśnie stan duszy, a nie ciała, decyduje o naszym życiu wiecznym.