Kościół nie jest organizacją - Łk 8, 1-3

To nie do końca tak. Te kobiety spotkały Jezusa, zostały przez Niego dotknięte. Takie spotkanie z Bogiem Miłosiernym pośród naszej słabości i mierności zawsze odmienia całe życie człowieka, sprawia, że ten chce iść za Bogiem. I dlatego - jak sądzę - one szły.  Inne też szły, ale trochę później, kiedy o Jezusie zrobiło się głośniej, gdy więcej osób Go spotkało.  Apostołów oraz wspomniane tutaj niewiasty (co więcej: wszystkich wierzących w Jezusa Chrystusa, obojga płci!) da się, mówiąc brzydko, sprowadzić do wspólnego mianownika, którym jest spotkanie i osobista relacja z Nim. Z tego bierze się cała reszta. Krótko mówiąc: Jezus dopuszcza do siebie wszystkich zainteresowanych! O ile oczywiście chcą się oni z Nim autentycznie spotkać. Sam przecież powiedział: „przyjdźcie do Mnie wszyscy, który utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię".  Warunkiem jest zatem nie uwolnienie nas przez Jezusa z naszych słabości, lecz nasza odpowiedź na Jego zaproszenie do spotkania z Nim. To pierwsze (uwolnienie, uzdrowienie, etc.) jest owocem, następstwem drugiego wspomnianego zdarzenia (spotkania).  Tak przynajmniej ja to rozumiem. Jeśli się mylę, to niech mnie ktoś poprawi.

Dziękuję. W gruncie rzeczy myślę podobnie, ale uderzyła mnie konkretność i dosłowność tego Tekstu