Wdzięczność? Nie, dziękuję - Łk 17, 7-10

Dostaliśmy ewangelię, dostaliśmy przykazania, dostaliśmy Kościół - trzeba to wziąć i zastosować w życiu. Nie trzeba być idealnym bo tu nie oto chodzi, trzeba kochać Boga, siebie i innych i robić to co Pan Bóg przykazał, a to wcale nie jest aż tak skomplikowane. Za to niby dziękuję sie nie należy, ale jak już jest to czasem grzeje to serce ;) …właśnie, w Ewangelii jest napisane „Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: «Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać»".

…dobrze napisałeś, jesteś tak użyteczny jak korzystasz z Jego łaski. A to znaczy, że zawsze jesteś sługą nie dość użytecznym…bo nie korzystasz w pełni z Jego łask, a tylko tak jak pozwala Ci Twoja wewnętrzna wolność… ... ale ty mnie przecież nie znasz :))) Nic mnie nie ogranicza w mojej ludzkiej naturze. Jestem człowiekiem i jako człowiek bywam wystarczająco użyteczny, gdyby tak nie było, Pan Bóg by mnie takim nie stwarzał ... czyż nie? krytykując moje człowieczeństwo krytykujesz mojego Stwórcę. On uczynił wszystko dobrze i człowieka też dobrze uczynił, razem z wolną wolą i słabościami. Słabości są miejscem na Bożą Łaskę, to jest piękny projekt ;) Wszystko tu pasuje. Nie ma sensu się deprecjonować. Każdy dobry uczynek na miarę moich możliwości jest wystarczający bo jest dobry. Trzeba ich poprostu jak najwięcej, a jak się człowiek zniechęca, że co by nie robił to jest niewystarczające no to lipa -będzie chodził zgorzkniały, sfrustrowany i będzie krytykował wszystkich wokół, że są nie tacy. Dostaliśmy ewangelię, dostaliśmy przykazania, dostaliśmy Kościół - trzeba to wziąć i zastosować w życiu. Nie trzeba być idealnym bo tu nie oto chodzi, trzeba kochać Boga, siebie i innych i robić to co Pan Bóg przykazał, a to wcale nie jest aż tak skomplikowane. Za to niby dziękuję sie nie należy, ale jak już jest to czasem grzeje to serce ;)

Jestem tak użyteczny jak korzystam z Jego łaski i czasem mogę być dość użyteczny, szczególnie w Kościele wśród braci i sióstr. Mam prawo żyć w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku, nie mam prawa oczekiwać za to wdzięczności od innych. …dobrze napisałeś, jesteś tak użyteczny jak korzystasz z Jego łaski. A to znaczy, że zawsze jesteś sługą nie dość użytecznym…bo nie korzystasz w pełni z Jego łask, a tylko tak jak pozwala Ci Twoja wewnętrzna wolność…

…sługa Boży nigdy nie jest niewolnikiem. ... Jest wiele porównań w piśmie świętym, szczególnie św Paweł pisał że stał się niewolnikiem wszystkich ze względu na Chrystusa... Nie trzeba się czepiać słów, ważny jest sens. Mnie np chodzi o to, że ludzie Kościoła często się samobiczują, poniżają się w oczach Boga, odbierają sobie radość z bycia chrześcijaninem bo wciąż powtarzają cyt: "W relacjach z Panem Bogiem zawsze jesteśmy sługami nie dość użytecznymi…" Ja myślę, że to prowadzi do tworzenia sobie obrazu Boga jako surowego sędziego, jako srogiego nauczyciela, wymagającego pracodawcy, a przecież Chrystus uczy nas zupełnie czegoś innego. Na swoim przykładzie mogę powiedzieć, że takie przesadne wymagania wobec siebie i takie posunięte do skrajności poniżanie wcale nie służy dobrym szczerym i osobowym relacjom z Panem Bogiem. On mnie stworzył i On mnie postawił na ziemi, On mi dał zdolności i zadania. Jestem tak użyteczny jak korzystam z Jego łaski i czasem mogę być dość użyteczny, szczególnie w Kościele wśród braci i sióstr. Mam prawo żyć w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku, nie mam prawa oczekiwać za to wdzięczności od innych.

…sługa Boży nigdy nie jest niewolnikiem.

@jazmig - nikt ci nigdy nie podziękował za pracę ? Może nie umiesz przyjąć wdzięczności :) Jak wychodzę od fryzjera i jestem zadowolony to dziękuję. Podobno dobre słowa są zaraźliwe. Inna sprawa jeśli ktoś kosztem siebie robi dużo więcej niż potrzeba, wówczas pojawiają się oczekiwania... Ja myślę, że chodzi tu o wewnętrzną zgodę ze sobą i z Panem Bogiem, o wolność - paradoksalnie:) bo przypowieść jest o słudze czyli pewnie niewolniku lub najemniku. Ani niewolnik ani najemnik nie będą robili więcej niż się od nich wymaga i może taki jest sens tej przypowieści... Róbcie co wam polecono - moje jarzmo jest słodkie, a brzemię lekkie. Mało jest takich co to dźwigają ciężary nie do uniesienia i się tym chełpią?

W relacjach z Panem Bogiem zawsze jesteśmy sługami nie dość użytecznymi…

Co ma piernik do wiatraka, a wdzięczność do tej perykpy? Sługa dostaje pieniądze za swoją pracę, więc nie może jeszcze oczekiwać wdzięczności, i jej nie oczekuje. Podobnie i my, gdy zrobiliśmy to, co do nas należało, nie zrobiliśmy nikomu żadnej łaski, ani przysługi. Gdzie tu zatem mowa o wdzięczności?

super refleksje:) A jeśli tu ktoś nam nie podziekuje za coś za co powinniśmy otrzymać jakąś chociaż wdzięczność to Pan Bóg da nam nagrodę w Niebie:)