Wiedza bez doświadczenia spotkania z Żyjącym Panem to zbyt mało

Zmartwychwstały przekazuje uczniom dar Ducha Świętego. Bez Niego uczniowie i każdy z nas pozostajemy w zamknięciu naszych lęków. Szczególnym przykładem tego jest św. Tomasz, zwany Bliźniakiem, do którego wszyscy jesteśmy podobni. Mamy wiele pragnień, jak on, który chciał umrzeć za Jezusa, ale w momencie próby nie wierzy, dopóki nie dotknie.

Czytania: Dz 5,12–16; Ap 1,9–11.12–13.17–19; J 20,19–31

Z ewangelii wg św. Jana:

Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego.

Obraz: Wieczorem w dzień zmartwychwstania uczniowie przebywają zamknięci w Wieczerniku. Jest atmosfera napięcia i obaw. Przyjrzę się tej pierwszej wspólnocie i kryzysom, które ona przechodzi. Posłucham słów Jezusa. Zwrócę uwagę na swoje myśli i odczucia.

Myśl: Uczniowie usłyszeli już nowinę o zmartwychwstaniu Pana. Wiedzą, że grób jest pusty, ale nie spotkali samego Jezusa. Wiedza bez doświadczenia spotkania z Żyjącym Panem to zbyt mało. Zmartwychwstały przekazuje uczniom dar Ducha Świętego. Bez Niego uczniowie i każdy z nas pozostajemy w zamknięciu naszych lęków. Szczególnym przykładem tego jest św. Tomasz, zwany Bliźniakiem, do którego wszyscy jesteśmy podobni. Mamy wiele pragnień, jak on, który chciał umrzeć za Jezusa, ale w momencie próby nie wierzy, dopóki nie dotknie.

Emocja: Te znaki zapisano, abyście wierzyli. Te słowa ‘pierwszej konkluzji’ ewangelii zdradzają intencję jej autora, św. Jana: byśmy przylgnęli do Pana i byli napełnieni Jego życiem. Kończy się bowiem epoka tych, którzy widzą i dają świadectwo a otwiera droga tych, którzy wierzą, choć nie widzieli.

Wezwanie: Poproszę o łaskę spotkania ‘mojego Pana’ i ‘mojego Boga’. Podziękuję za przebaczenie moich oporów i ucieczek, które otwierają moje serce na braci, którzy są daleko.

Jubileusz 2025: W Niedzielę Miłosierdzia stanę przed Panem z wyznaniem: „Pan mój i Bóg mój”.