Nie wiesz, jak rozmawiać z Bogiem na modlitwie? Oto prosty sposób, by się tego nauczyć

Fot. Depositphotos.com
DEON.pl / mł

Psalmy są dane wierzącym jako tekst modlitwy, której jedynym celem jest to, aby stała się modlitwą tych, którzy ją przyjmują i zwracają się nią do Pana Boga. Coś podobnego ma miejsce, gdy dziecko zaczyna mówić, to znaczy uczy się wyrażania swoich uczuć, emocji i potrzeb słowami, które nie należą do niego w sposób wrodzony, ale których uczy się od swych rodziców i otaczających je osób - pisze papież Benedykt XVI.

Wielki Post to czas duchowych poszukiwań i pogłębiania relacji, którą mamy z Bogiem. Podstawą do głębszej duchowości i prawdziwej, osobowej relacji z Bogiem jest modlitwa. Dlatego w Wielkim Poście co sobotę przypominamy katechezy papieża Benedykta XVI o modlitwie. Oto czwarta z papieskich podpowiedzi.

Jeśli chcesz uczyć się modlitwy, sięgnij po psalmy

Psałterz jest przedstawiany jako „formularz” modlitwy, zbiór stu pięćdziesięciu psalmów, które tradycja biblijna ofiarowuje wspólnocie wierzących, aby stawały się jej modlitwą, jej sposobem zwracania się do Boga i nawiązywania z Nim relacji. W tej księdze znajduje swój wyraz całe ludzkie doświadczenie, z różnymi odcieniami i całą gamą uczuć, które towarzyszą ludzkiej egzystencji. W psalmach splatają się ze sobą i wyrażają radość i cierpienie, pragnienie Boga i dostrzeganie własnej niegodności, szczęście i poczucia opuszczenia, ufność w Bogu i bolesna samotność, pełnia życia i lęk przed śmiercią. Cała rzeczywistość wierzącego zlewa się w jedno w tych modlitwach, które najpierw lud Izraela, a następnie Kościół przyjął jako uprzywilejowane pośrednictwo relacji z jedynym Bogiem i właściwą odpowiedź na Jego objawienie w historii.

Te modlitwy, psalmy są przejawami ducha i wiary, w których każdy może się rozpoznać i w których przekazuje się owo doświadczenie szczególnej bliskości z Bogiem, do której powołany jest każdy człowiek. (...) Można tu odnaleźć całą złożoność ludzkiej egzystencji. Dwa główne wymiary to błaganie, połączone z lamentem oraz chwała: są one powiązane ze sobą i niemal nierozłączne. Dlaczego? Dlatego, że błaganie jest ożywiane pewnością, że Bóg odpowie, a to otwiera na uwielbienie i dziękczynienie; uwielbienie i dziękczynienie wypływają z doświadczenia otrzymanego zbawienia, co zakłada potrzebę pomocy, którą wyraża modlitwa błagalna.

DEON.PL POLECA

Kto modli się psalmami, rozmawia z Bogiem

Rzeczywiście psalmy uczą nas modlitwy. Słowo Boże staje się w nich słowem modlitwy, a słowa natchnionego psalmisty stają się także słowami tego, który modli się psalmami. Na tym polega piękno i wyjątkowość tej księgi biblijnej: zawarte w niej modlitwy, w przeciwieństwie do innych modlitw, które znajdujemy w Piśmie Świętym, nie są zawarte w wątku narracyjnym, określającym ich znaczenie i funkcję. Psalmy są dane wierzącym właśnie jako tekst modlitwy, której jedynym celem jest to, aby stała się modlitwą tych, którzy ją przyjmują i zwracają się nią do Pana Boga. Ponieważ są to słowa Boga, ten, który modli się psalmami, rozmawia z Bogiem słowami, jakie dał nam sam Bóg, zwracając się do Niego tymi słowami, których On sam nas naucza. W ten sposób modląc się psalmami uczymy się modlić. Są one szkołą modlitwy.

Psalmy uczą nas bożego sposobu myślenia i odczuwania

Coś podobnego ma miejsce, gdy dziecko zaczyna mówić, to znaczy uczy się wyrażania swoich uczuć, emocji i potrzeb słowami, które nie należą do niego w sposób wrodzony, ale których uczy się od swych rodziców i otaczających je osób. To co pragnie dziecko wyrazić to jego własne doświadczenie, ale środek ekspresyjny należy do innych osób. Krok po kroku przyswaja go sobie, a słowa otrzymane od rodziców stają się jego słowami. Poprzez nie uczy się także pewnego sposobu myślenia i odczuwania, zyskuje dostęp do całego świata pojęć i w nich wzrasta, nawiązuje relacje z rzeczywistością, z ludźmi i z Bogiem. Język jego rodziców stał się jego językiem, mówi słowami otrzymanymi od innych osób, które stały się już jego słowami.

Tak samo dzieje się z modlitwą psalmami. Są nam one dane, abyśmy nauczyli się zwracania do Boga, komunikowania się z Nim, mówili Mu o sobie Jego słowami, odnaleźli język spotkania z Bogiem. Poprzez te słowa, możliwe będzie także poznanie i przyjęcie kryteriów Jego działania i przybliżenie się do tajemnicy Jego myśli i Jego dróg (por. Iz 55, 8-9), aby coraz bardziej wzrastać w wierze i miłości. Dzieje się tak ponieważ nasze słowa nie są jedynie wypowiedziami, ale uczą nas świata realnego i pojęciowego. Podobnie te modlitwy uczą nas serca Bożego. Możemy nimi nie tylko rozmawiać z Bogiem, ale możemy też się uczyć kim jest Bóg, a ucząc się jak z Nim rozmawiać, uczymy się również bycia człowiekiem, bycia sobą.

Bierzmy więc do ręki tę świętą księgę, pozwólmy, aby Bóg nas nauczył zwracania się do Niego, uczyńmy z psałterza przewodnik, który nam pomoże i będzie nam codziennie towarzyszył w życiu modlitwy. Prośmy i my, podobnie jak uczniowie Jezusa: „Panie, naucz nas się modlić” (Łk 11,1), otwierając serce na przyjęcie modlitwy Mistrza, w której wszystkie modlitwy osiągają swą pełnię. W ten sposób, uczynieni synami Syna, możemy mówić do Boga nazywając Go „Ojcze nasz”.

Tekst na podstawie katechezy środowej wygłoszonej przez Benedykta XVI w czerwcu 2011 roku.

Przeczytaj poprzednie odcinki wielkopostnej serii o modlitwie:

1. Czym jest "dusza modlitwy"? Bez niej nie zdołasz się naprawdę pomodlić

2. Medytować to mieć w sobie wewnętrzną ciszę, umieć przestać biec przez dzień bez chwili zatrzymania

3. Modlitwa nie oddala nas od świata, ale daje nam siłę, by czynić w świecie to, co należy

Tworzymy DEON.pl dla Ciebie
Tu możesz nas wesprzeć.

Skomentuj artykuł

Nie wiesz, jak rozmawiać z Bogiem na modlitwie? Oto prosty sposób, by się tego nauczyć
Komentarze (1)
ZJ
~Zygmunt Jerzy Stanowski
18 marca 2023, 13:52
Ludzie nie umieją rozmawiać z Bogiem, bo nie umieją rozmawiać ze sobą. Nie potrafią, albo się im nie chce marnować sił na small talk, mają wiele kompleksów i nie chcą wypowiadać wobec innych swoich prawdziwych myśli, wychodzą z założenia że ten drugi nie jest dla mnie żadnym partnerem więc nie warto marnować sił na gadanie. Ten, kto nie umie albo nie chce rozmawiać z Bogiem - najpierw niech zauważy że nie potrafi rozmawiać z innymi ludźmi.