Plaster Miodu: herbata z rumem

Jedno z najważniejszych prawd o naszym wnętrzu (Mt 12,43-45). "Gdy duch nieczysty opusci człowieka, błaka sie po miejscach bezwodnych, szukajac spoczynku, ale nie znajduje. Wtedy mówi: ”Wróce do swego domu, skad wyszedłem”; a przyszedłszy zastaje go niezajetym, wymiecionym i przyozdobionym. Wtedy idzie i bierze z soba siedmiu innych duchów złosliwszych niz on sam; wchodza i mieszkaja tam. I staje sie pózniejszy stan owego człowieka gorszy, niz był poprzedni." Żaden człowiek nigdy nie jest sam, taki samotny jak mu się może czasem wydawać! Gdy go przepełnia, radość i pokój, kóre nie są chwilowe, to znak że jest dobrze. Wszystkie inne stany naszego wnętrza są podejrzane i raczej świadczą o duchowej pustce lub lokatorach bez meldunku. A tak na marginesie warto też zwrócić uwagę na wersy poprzedzające te rozważania(Mt 12,30-32), bo są bardzo, ale to bardzo ważne dla nas i relacji naszych z otaczających nas światem.

Amen.