Podziękuj za uśmiech

(fot. Angelo González/flickr.com/CC)

"Panie pomóż, Panie zrób, Panie zmień". To częste zwroty w naszych modlitwach. Jak w tej Ewangelii.

Jezus widzi problem, któremu trzeba zaradzić, apostołowie widzą problem i stwarzają kolejny. Nim biorą się do rozwiązywania trudnej sytuacji, w swojej racjonalności, tworzą kolejny. To taki trudny moment w naszym towarzyszeniu Jezusowi, kiedy stajemy przed sytuacją graniczną, trudną. Zderzają się wtedy nasza pragmatyczność, która jest dobra i potrzebna, z zaufaniem Bogu. Wpadanie w jedną czy drugą skrajność jest złe. Trzeba nam sobie znów przypominać, że prawdziwe rozwiązanie jest pośrodku i ten środek musimy sami znaleźć.

Spróbuj dziś wyłapywać takie sytuacje, w których masz tendencje do skrajności. Po, co? By zmierzyć się z nimi i próbować przeżywać je właśnie w postawie środka.

DEON.PL POLECA

Cała ta scena pokazuje nam kolejną ważna cechę Jezusa. Współczucie. Ktoś powie, że dobrze mówić o współczuciu, kiedy ci wszyscy ludzie byli świadkami cudu. Prawda zapewne jest taka, że z tych kilku tysięcy ludzi świadomość cudu miała zapewne mała garstka widzów z przodu. Reszta jadła zwykłe jedzenie, które im ktoś podstawił pod nos. Trzeba chcieć dostrzec cud i to, że Bóg jest współczujący w twoim życiu.

Jeszcze jedna sprawa do, której chciałbym Cię zachęcić, to wdzięczność za drugiego człowieka. Ludzie z Ewangelii najedli się do sytości. Udał się cud Jezusowi, bo ludzie ze sobą współpracowali. Domyślam się, że przynajmniej na początku musiało to wymagać od nich wiele zaparcia się siebie. Zapewne byli głodni, a człowiek wtedy myśli o sobie, jednak oni się dzielili.

Wokół Ciebie jest wielu dobrych ludzi, którzy mówią dobre rzeczy, którzy Cię słuchają, darmo się uśmiechają i dają chleb. Przypominaj sobie dziś ich imiona i dużo o nich mów Bogu. Z wdzięcznością.

Adwentowy projekt "Jaki jest?", to cykl komentarzy o. Grzegorza Kramera SJ. Czekamy na narodziny Dziecka. Wiemy, że będzie chłopcem i że będzie Mesjaszem. Zapraszam Cię do tego, byś wraz ze mną przez cały Adwent spróbował popatrzeć "jaki On będzie". W codziennych Ewangeliach jest sporo informacji na ten temat. Czytając te teksty będziemy próbować zrozumieć JAKI JEST.

Tworzymy DEON.pl dla Ciebie
Tu możesz nas wesprzeć.

Tematy w artykule

Skomentuj artykuł

Podziękuj za uśmiech
Komentarze (2)
A
aka
14 grudnia 2013, 19:29
z tych kilku tysięcy ludzi świadomość cudu miała zapewne mała garstka widzów z przodu. Reszta jadła zwykłe jedzenie, które im ktoś podstawił pod nos. Trzeba chcieć dostrzec cud i to, że Bóg jest współczujący w twoim życiu. Chcieć dostrzec!!! I nic już nie jest takie samo jak przedtem:)
I
Iwona
4 grudnia 2013, 10:26
To ja chcę podziękować Ojcu i ojcu Kramerowi też :). I uśmiechnąć się :). Tak w ogóle :). Bo ojciec przypomniał mi coś waznego, co być może czasem mi umyka, że jest tylu fajnych ludzi wokół mnie, którzy mają dobre słowo, uśmiech, inicjatywę i fajnie jest z nimi wymieniać te drobne ale bardzo ważne gesty. Może chciałabym więcej, ale najpierw zanim wybiorę sie dalej chcę cieszyć się z tego, co jest :).