Marcel

Jest to imię (inac'zej Marceli)pochodzenia łacińskiego. Wy­wodzi się z rodowego cognomen jednej z ga­łęzi rodu Claudia. Najczęstszym praenomen w tym rodzie był Marcus, od którego Mar­cel­lus bezpośrednio się wywodzi (sufiks -el­lus). Ród Marcelli był pierwotnie rodem ple­bejskim, a z czasem stał się patrycjuszowskim. Ze staro­żyt­ności znany jest jest Marcus Claudi­us Marcel­lus (ok. 268-208), konsul i wódz rzym­ski, zdobywca Syrakuz w r. 212 (śmierć Archi­me­desa). W Polsce imię to poświadczone jest już w XI w. Bywało utożsamiane z Marcelinem. No­sili je m.in. biskupi Poznania, Włocławka, Kruszwicy. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Marcellus, ang. Marcellus, Marchell, fr. Marcel, hiszp. Marcelo, wł. Marcello. W samym Martyrologium Rzymskim znaleźć można szesnastu świętych, którzy nosili imię Mar­celi. Siedmiu lub ośmiu pojawia się ponadto w in­nych wykazach.