Miłość widoczna na... skanach mózgów 3-letnich dzieci

Skan z lewej to mózg dziecka, które rozwija się w normalnej rodzinie. Skan po prawej należy do dziecka z sierocińca. To niesamowite jak bardzo się od siebie różnią!

Do sierocińca trafia dziecko, tuż po urodzeniu. Nie jest przytulane, rzadko ktoś bierze je na ręce. Wiele z dzieci, z którymi dzieli codzienność, je opóźnione w rozwoju. Na zdjęciu po prawej widzimy jego mózg. Jest zaniedbany, słabo rozwinięty. Nie trzeba być naukowcem, by to zauważyć. Ale jednak, przeprowadzono badania, które udowadniają, że bez miłości nasz mózg nie rozwija się prawidłowo.

Rodzimy się z „prymitywnymi” strukturami mózgu. Reszta rozwija się z czasem. Od tego w jakich warunkach będziemy dorastać zależy bardzo wiele.

Na kolorowym zdjęciu powyżej zaznaczone zostały aktywne i nieaktywne obszary mózgu. Po lewej – dziecka zdrowego, po prawej – dziecka z sierocińca.

Czerwony kolor to obszary najbardziej aktywne, czarny - najmniej. Na aktywność i rozwój pozostałych części, jak np. zaznaczonych kółkami płatów skroniowych, wpływają doświadczenia i opieka z dzieciństwa. W dziecka zdrowego mają intensywne barwy, u drugiego z 3-latków – obumierają. To właśnie to dziecko w przyszłości będzie miało emocjonalne problemy.

U dzieci, które zostały poddane badaniu największe braki zaobserwowano w partiach mózgu odpowiedzialnych za odczuwanie emocji, koncentrację, zapamiętywanie, analityczne myślenie i postrzeganie zmysłowe.

Warto dodać, że dzieci, które po narodzinach trafiły do sierocińca, ale już w wieku 2 lat były umieszczone w rodzinach zastępczych były w stanie dogonić swoich rówieśników, którzy od narodzin byli otoczeni matczyną opieką. Oznacza to, że do pewnego momentu opisywane problemy rozwojowe mogą być odwracalne.