Abp Ryś znów to zrobił. Zatańczył w czasie orszaku Trzech Króli

A gdzie, przepraszanie za grzechy, gdzie rozdzierania ran, gdzie ból, gdzie klęczenie gołymi kolanami na śniegu, gdzie "moja wina, moja wina, moja bardzo wilka wina".   ;)

Aj tam tańczyć :-), trzeba się przede wszystkim radować wewnętrznie :-), czyli mieć w duszy radość a ta dopiero może się uzewnętrzniać :-). Radość zawiera poczucie humoru, ale humor to jeszcze nie radość :-) i mogę dać przykład :-), kontrowersyjny. Mam znajomą (lubi opowiadać i opowiadać kawały :-) ), ale z jej głosu wieje chłodnością i smutkiem a mnie wciąż powtarza - cyt. "coś taki smutny" ? Nie przeczę, że mi się zdarza, ale moje zamyślenie, wcale nie oznacza smutku :-), wręcz przeciwnie, wciąż szukam i wyszukuję myśli i uczuć radości :-) i to dlatego czasem taki zamyślony jestem :-) i tego nie widać :-). Ano właśnie, prawdziwej radości nie widać, ale prawdziwą radość czuć :-) (psychologia mówi o uczuciach, odczuwaniu) i dopiero to można (św. Ignacy mówił o: "zauważyć, odczuć, przyjąć lub odrzucić") wyrazić zewnętrznie i do tego nie potrzeba zmysłów :-) (św. Ignacy mówi o pocieszeniu bez uprzedniej przyczyny). Ok. to zakończę tak: paradiso, paradiso, paradiso :-) :-) :-), Filippo żyje !!!, żyje w niebie, z Jezusem :-), paradiso, paradiso, paradiso :-). 

Przepraszanie za grzechy...czyje? Twoje, moje, czy jego? :-) Rozdzieranie ran? Nie rozumiem. Zawsze się szaty rozdzierało, nie rany :-) Gdzie ból?  Ustapił po "ibuprofenie" :-) Klęczenie gołymi kolanami na śniegu??? Człowiecze, teraz takie czasy, że nawet zimą śniegu nie uświadczysz :-) A na sztucznym, to może się nie będzie liczyło? :-p  Gdzie "moja wina,..."? No właśnie! Jeszcze przed chwilą tu była... Aaaa, "uciekła mi do komina"! :-)))) 

:-))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) ​Jak mnie kto pyta o smutek na "obliczu", to mówię, że mnie właśnie myśl napadła i nieźle mi przyłożyła. :-)