"Będę w Warszawie w sierpniu lub wrześniu"

„Mam jeszcze sporo spraw, które muszę załatwić w Organizacji Narodów Zjednoczonych, w związku z tym trudno przewidzieć kiedy przybędę do Warszawy” – powiedział Katolickiej Agencji Informacyjnej abp Celestino Migliore, mianowany dziś przez Benedykta XVI nowym Nuncjuszem Apostolskim w Warszawie.

Nowy Nuncjusz Apostolski w Polsce zastrzegł, że przyjedzie do Warszawy nie wcześniej niż w sierpniu lub wrześniu. Zaznaczył, że z radością powróci do stolicy Polski, gdzie pracował przed dwudziestu niemal laty. Nowy nuncjusz nie ma żadnych specjalnych oczekiwań i planów, oprócz woli jak najlepszego służenia Kościołowi. "Na dziś nie mam żadnego specjalnego programu" – powiedział KAI abp Migliore.

Benedykt XVI mianował dziś, 30 czerwca jednego z najwybitniejszych watykańskich dyplomatów, dotychczasowego przedstawiciela Stolicy Apostolskiej przy centrali ONZ w Nowym Jorku, abp Celestino Migliore nuncjuszem apostolskim w Polsce. W latach 1989-1992 ks. prałat Migliore pracował w warszawskiej nuncjaturze.

Abp Celestino Migliore urodził się 1 lipca 1952 r. w Cuneo w Piemoncie, na północy Włoch. Święcenia kapłańskie przyjął w Cuneo 25 czerwca 1977 r. i należy do prezbiterium tej diecezji. Uzyskał doktorat z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. W 1980 r. po ukończeniu Papieskiej Akademii Kościelnej podjął pracę w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej.

W latach 1980-84 był attaché i drugim sekretarzem Delegatury Apostolskiej w Angoli, następnie pracował w nuncjaturze w USA, w 1988 – w Egipcie, a w latach 1989-1992 w Nuncjaturze Apostolskiej w Warszawie. 14 kwietnia 1992 r. został specjalnym wysłannikiem Stolicy Apostolskiej przy Radzie Europy w Strasburgu.

21 grudnia 1995 r. Jan Paweł II mianował go podsekretarzem do spraw relacji Stolicy Apostolskiej z Państwami. W tym charakterze ks. prał. Migliore zajmował się m. in. promowaniem relacji z państwami nie utrzymującymi stosunków dyplomatycznych z Watykanem. Był odpowiedzialny za utrzymywanie kontaktów z krajami azjatyckimi, które nie miały jeszcze stosunków dyplomatycznych ze Stolicą Apostolską. Przewodniczył delegacjom Stolicy Apostolskiej na rozmowy z władzami Chin, Wietnamu, Korei Północnej, a także uczestniczył w szeregu konferencji organizowanych przez ONZ. Był też wykładowcą dyplomacji kościelnej na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim.

W dniach 9-20 lipca 2001 w Nowym Jorku, abp Migliore przewodniczył delegacji Stolicy Apostolskiej na konferencję Narodów Zjednoczonych w sprawie nielegalnego handlu ręczną i lekka bronią palną we wszystkich jego aspektach. Reprezentował również Stolicę Apostolską w różnych europejskich stolicach podczas licznych konferencji związanych ze Światową Organizacją Handlu, Europejską Komisją Ekonomiczną, Unią Europejską i Bliskim Wschodem.

30 października 2002 r. Jan Paweł II mianował ks. prałata Migliore Nuncjuszem Apostolskim, Stałym Obserwatorem Stolicy Apostolskiej przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku i jednocześnie wyniósł do godności arcybiskupa. Sakrę przyjął z rąk Ojca Świętego, 6 stycznia 2003 r. Abp Migliore był czwartym Stałym Obserwatorem Stolicy Apostolskiej przy ONZ w Nowym Jorku. Przed nim funkcję tę pełnili: prał. Giovanetti, kard. Cheli i kard. Martino.

Abp Migliore organizował m. in. wizytę Benedykta XVI w ONZ 18 kwietnia 2008 r.

Występując na forum ONZ abp Migliore wielokrotnie bronił praw osoby ludzkiej, której w pierwszym rzędzie powinien służyć rozwój gospodarczy i społeczny. Uzasadniał z jednej strony konieczność szacunku dla każdego człowieka. Wskazywał m. in. na obowiązek obrony rodziny, opartej na małżeństwie mężczyzny i kobiety.

Watykański dyplomata wielokrotnie apelował o pokojowe rozwiązanie konfliktu izraelsko-palestyńskiego, podjęcie zdecydowanych kroków na rzecz rozbrojenia nuklearnego i nierozprzestrzeniania broni jądrowej. Wyrażał przekonanie, że pokojowe wykorzystanie energii nuklearnej musi się odbywać pod ścisłą kontrolą Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej.

Nowy nuncjusz w Warszawie oprócz włoskiego zna francuski, angielski, hiszpański, portugalski i polski.