"Nasze życie to długa noc walki i modlitwy"

Może Bóg lubi niepokornych, upartych, walecznych, powikłanych, krnąbrnych, ale mężnych? Bóg może tak, ale Kościół już nie.

@R Nie wolno na podstawiem krótkiej relacji z audiencji BXVI wysnuwać własnych błachych wywodów. Scena walki Jakuba z Aniołem (Bogiem?) to jedna z moich ulubionych przypowieści, niejako życiowe motto, które niesie ze soba głęboką, jeśli kto nie chce teologii, to egzystencjalną treść. Jakub mógł odejść, ale postanowił nie ustąpić, pochwycić Anioła i niejako gwałtem zmusił go do udzielenia mu błogosławieństwa. Na pamiatkę tej walki pozostała mu ułomność, przetrącone biodro. A jednak walkę tę wygrał, błogosławieństwo otrzymał, dzięki uporowi i determinacji. Wnioski? Dalekosiężne. Może Bóg lubi niepokornych, upartych, walecznych, powikłanych, krnąbrnych, ale mężnych? Może błogosławieństwo trzeba faktycznie brać gwałtem? Ta historia daje do myślenia. Bardzo fajnie napisane.

Nie wolno na podstawiem krótkiej relacji z audiencji BXVI wysnuwać własnych błachych wywodów. Scena walki Jakuba z Aniołem (Bogiem?) to jedna z moich ulubionych przypowieści, niejako życiowe motto, które niesie ze soba głęboką, jeśli kto nie chce teologii, to egzystencjalną treść. Jakub mógł odejść, ale postanowił nie ustąpić, pochwycić Anioła i niejako gwałtem zmusił go do udzielenia mu błogosławieństwa. Na pamiatkę tej walki pozostała mu ułomność, przetrącone biodro. A jednak walkę tę wygrał, błogosławieństwo otrzymał, dzięki uporowi i determinacji. Wnioski? Dalekosiężne. Może Bóg lubi niepokornych, upartych, walecznych, powikłanych, krnąbrnych, ale mężnych? Może błogosławieństwo trzeba faktycznie brać gwałtem? Ta historia daje do myślenia.

Pewnie i analfabeta tyle, że nie głupi bo zamiast walczyć o boże błogosławieństwo to woli je wymodlić i wyprosić a nie wywalczyć. Jak widzę walkę Kościoła w XX wieku to raczej nie pragnąłbym jej kontynuacji i nie sądzę by KP był ,,bohaterskim synem Kościoła w walce z satanizmem" - raczej z dużym prawdopodobieństwem mogę przypuścić wręcz coś przeciwnego. Zatem mając na uwadze smutną walkę Kościoła w XX wieku raczej pragnąłbym poranka Zmartwychwstania niż dzielnego, nocnego zmagania się z Bogiem i z ludźmi. Wygrał człowiek? - wygrał - tylko jakim kosztem. Obawiam się, że następnym razem bardziej trafnym komentarzem egzystencjalnym może być ucieczka Jakuba przed bratem Ezawem - tylko dokąd? Więc zamiast owoce wywalczać raczej wolałbym je wypracowywać, przez zmianę metody nie będą mniej wartościowe. Ale jak ktoś lubi walkę to w końcu dostanie takiego przeciwnika, że żadne wołanie do Boga o ratunek mu nie pomorze i przejdzie całą niewolę żołnierza podbitego, bez żadnych ulg. To też jest droga do zbawienia, zobaczysz różnice.

Z przykrością przeczytałem poprzedni komentarz i uwazam że pisał go analfabeta, w powyższym słowie B16 dotyka czegos fundamentalnego:  że Bóg wzywa nas byśmy walczyli w życiu o Jego błogosławieństwo, o to by nasze zycie było błogosławione, obfite w prawdziwe wartości i prawdziwe szczęście i prawdziwe owoce

Może i przypomina, i jak widać papież robi wszystko, aby ta noc była jeszcze dłuższa i jeszcze czarniejsza. A równie dobrze może to być dzień, kiedy po Zmartwychwstaniu Chrystus odpuścił grzechy św. Piotrowi i jeszcze dał najeść. Jak widać jaki papież takie życie Kościoła. Zamiast z Bogiem walczyć i z ludźmi to można z Bogiem współpracować (złowili 153 ryby a sieć się nie rozerwała) i z ludźmi. Jak widać jak Bóg chce Kościół pokarać to wybierze takiego Ojca Świętego.