O. Wojciech Gołaski OP przechodzi do lefebrystów. Co to oznacza w praktyce?

O. Wojciech Gołaski to dominikanin, który właśnie upublicznił swoją decyzję o przejściu do Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, czyli tzw. lefebrystów. Wyjaśnia nam, z czym się wiąże w praktyce przejście z zakonu do bractwa.

O. Wojciech Gołaski, dominikanin, który posługuje w domu na Jamnej, upublicznił właśnie swoją decyzję o przejściu do Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X. Powodem jest ostatnia decyzja papieża Franciszka dotycząca sprawowania nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego, ujęta w opublikowanym w lipcu motu proprio Traditionis custodes (łac. stróżowie tradycji). Z czym w praktyce wiąże się taka decyzja? 

O. Wojciech Gołaski jest liturgistą, wysoko ceniącym św. Tomasza z Akwinu. Jedną z jego pasji jest liturgiczna "muzyka dawna" - był m.in. kantorem konwentu dominikanów na Służewie, gdzie założył "Bractwo Śpiewacze". Przez ostatnie lata sprawował mszę świętą w rycie dominikańskim (to jeden z przedsoborowych rytów łacińskich, który nie jest jednocześnie właściwym rytem rzymskim, czyli tzw. "mszą trydencką", ponieważ są między nimi drobne różnice). Ponad miesiąc po opublikowaniu papieskiego motu proprio zmieniającego zasady sprawowania mszy w tzw. rycie przedsoborowym o. Gołaski zabrał głos, pisząc i publikując otwarty list do papieża, w którym analizuje decyzję papieża oraz informuje o własnej decyzji: przejściu do Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X.

List Franciszka do biskupów świata ws. Motu proprio "Traditionis Custodes”

Kościół

Przypomnijmy, że papieski dokument z 16 lipca 2021 r. wprowadza regulacje dotyczące sprawowania nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego, uchylając jednocześnie wszystkie wcześniejsze normy, instrukcje, zezwolenia i zwyczaje, które nie są zgodne z jej postanowieniami - czyli mocno zmienia liturgiczny krajobraz w Polsce i na świecie, ustalony po ostatniej papieskiej decyzji dotyczącej "starego" rytu, czyli motu proprio Summorum Pontificum z 2007, wydanej przez Benedykta XVI. Co więcej, decyzja papieża weszła w życie natychmiast, bez zazwyczaj stosowanego okresu przejściowego. 

Emerytowany biskup postanowił zamieszkać w domu lefebrystów

Kościół

"Przejście do Bractwa osoby duchownej może przybrać dwie formy: można stać się po prostu członkiem Bractwa, co jest rozwiązaniem standardowym, lub można stać się sacerdos aggregatus kapłanem przyłączonym do Bractwa na podstawie umowy, którą zawiązuje się po upływie 2-letniego okresu próby, Sacerdos aggregatus korzysta z jurysdykcji Bractwa, ale nie staje się wprost jego członkiem. Wówczas z punktu widzenia Bractwa zachowuje się tożsamość, z którą się przyszło. Tak jest ze mną. Bractwo przyjmuje mnie jako dominikanina i - jeśli próba da wynik pozytywny - podpisze umowę jako z dominikaninem. Bractwo respektuje więc w tym wypadku moją zakonną tożsamość, charyzmat i ich zewnętrzne przejawy, np. habit. Przy moim nazwisku nie pojawi się skrót FSSPX, tylko pozostanie skrót Zakonu Dominikańskiego: OP" - tłumaczy o. Gołaski.

Jednak przejście do Bractwa rodzi też pewne problemy:

"Tu dochodzi do głosu różnica zdań między Bractwem a strukturami oficjalnymi, a więc np. władzami zakonnymi. Nie mogą mi one udzielić zgody na przejście pod jurysdyskcję Bractwa, gdyż status Bractwa jest nieuregulowany" - wyjaśnia o. Wojciech. "Moje zaś przejście do Bractwa postrzegają jako nieuprawnione opuszczenie klasztoru. W ślad za tym idą wezwania do powrotu i kary, łącznie w perspektywie z suspensą i wydaleniem z Zakonu. Bractwo jednak patrzy na to inaczej i nie uznaje ani obowiązywalności tych wezwań, ani kar. W rezultacie zawsze będzie mnie postrzegać jako dominikanina. Przyjmując perspektywę Bractwa, a tak właśnie czynię, też samego siebie postrzegam i będę postrzegał cały czas jako dominikanina niezależnie od wymierzanych w przyszłości sankcji."

"Inną kwestią jest zarzut schizmy, kierowany niekiedy przeciw Bractwu. Schizma ma miejsce wówczas, gdy jakiś biskup święci nowych biskupów bez zgody Rzymu po to, by wykreować inną hierarchię kościelną, alternatywną względem oficjalnej. Bractwo tego nie uczyniło i nie czyni. Uznają prawowitość oficjalnej hierarchii: księża Bractwa we Mszy Świętej wymieniają imię papieża Franciszka i imię biskupa diecezji, na terytorium której działają. Ze względu na stan wyższej konieczności duchowej (obiektywna potrzeba w wiernych kontaktu z Tradycją Kościoła) uznają swoje prawo i obowiązek działania duszpasterskiego bez uzyskiwania na to zgody ze strony struktur oficjalnych" - doprecyzowuje o. Wojciech Gołaski.