"Pomagajcie nam dostrzegać potrzeby świata"

"Pomagajcie nam dostrzegać potrzeby świata, zwłaszcza młodego pokolenia Polek i Polaków" - mówił kard. Stanisław Dziwisz do nowo wyświęconych kapłanów. W sobotę 31 maja w katedrze na Wawelu 22 diakonów archidiecezji krakowskiej przyjęło święcenia prezbiteratu.

"Chrystus was zna, dlatego was wybrał i powołał, abyście się zaangażowali w sprawę, dla której On przyszedł na ziemię" - mówił kard. Dziwisz podczas homilii Mszy św., w czasie której 22 diakonów przyjęło święcenia kapłańskie.

Metropolita krakowski podkreślał, że w sakramencie święceń Chrystus obdarza kapłanów mocą, by w Jego imieniu sprawowali sakramenty i pomagali słabym ludziom powracać do pierwotnej miłości. Hierarcha przekonywał, że Chrystus potrzebuje umysłów i serc młodych kapłanów, aby Jego Ewangelia docierała do współczesnego świata, do ludzi często zagubionych, słabych, zrozpaczonych, szukających motywów życia i nadziei.

Msza św. celebrowana była według liturgicznego formularza o św. Janie Pawle II, który swoje powołanie kapłańskie odkrywał i kształtował w krakowskim seminarium. "Wszyscy jesteśmy powołani do świętości, czyli do życia z Bogiem. Wszyscy jesteśmy powołani do miłości i do służby. Bądźcie świętymi kapłanami" - mówił kard. Dziwisz.

Hierarcha wyraził nadzieję, że nowo wyświęceni księża wniosą w kapłańskie szeregi świeżość swojego spojrzenia, wrażliwość swoich sumień i entuzjazm swoich serc. "Pomagajcie nam dostrzegać potrzeby świata, zwłaszcza młodego pokolenia Polek i Polaków. Wykorzystujcie swoje talenty do ożywienia i pogłębiania naszego duszpasterstwa" - apelował metropolita krakowski.

Jednym z nowo wyświęconych kapłanów jest ks. Wojciech Matyga z parafii w Poroninie. Jego rodzice, Anna i Jan, wspominają, że od najmłodszych lat widać było, że Wojciech będzie kapłanem. Bardzo często chodził do kościoła. Gdy czasami trzeba było dokończyć pracę na roli i tato prosił, żeby zamiast do kościoła został do pomocy przy grabieniu siana, to młody Wojtek zaczynał płakać. Wtedy machali ręką i pozwalali mu iść. A poza tym babcia mu powtarzała, że modli się, żeby został księdzem. Wymodliła. Dziś mama - nie ukrywając wzruszenia - mówiła, że moment święceń syna był dla niej wielką radością.

Na zakończenie Mszy św. nowo wyświęconym kapłanom wręczono celebrety, czyli dokumenty upoważniające do sprawowania czynności kapłańskich oraz aplikaty, czyli dekrety dotyczące miejsc pierwszej posługi kapłańskiej. Wszyscy kapłani zostali mianowani wikariuszami parafii archidiecezji krakowskiej.

Ks. Tomasz Jarosz będzie wikariuszem w parafii Przemienienia Pańskiego w Libiążu. "Parafii jeszcze nie znam, ale już się cieszę, że tam idę. Chciałbym takiej przyszłości, jaką daje mi Pan Bóg, żebym umiał się na nią otworzyć. Łatwo powiedzieć, trudniej zrealizować, bo są różne lęki, ambicje" - przyznaje neoprezbiter.

Kapłan zauważył, że moment święceń to publiczna manifestacja przyjęcia wezwania Pana Boga i pójście za Nim. "Ale teraz całe nasze kapłańskie życie będzie ciągłym odkrywaniem tego Bożego głosu i odpowiadaniem na niego" - dodał. W czasie święceń najważniejszy był dla niego obrzęd włożenia rąk. Najpierw uczynił to Ksiądz Kardynał, a później wszyscy kapłani zgromadzeni w katedrze. "Miałem poczucie, że wchodzę w nową wspólnotę - wspólnotę prezbiterium" - stwierdził ks. Jarosz.

Klerycy, którzy przystąpili dziś do święceń prezbiteratu, rozpoczęli formację w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej w 2008 r. Pierwszy rok rozpoczynało 46 alumnów archidiecezji krakowskiej i diecezji bielsko-żywieckiej. Obecnie rocznik liczy 27 osób (w tym 22 z archidiecezji krakowskiej). Przygotowania do święceń prezbiteratu trwały przez sześć lat wypełnionych modlitwą oraz studiami filozoficzno-teologicznymi na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, a także różnorodnymi praktykami duszpasterskimi.

Najważniejsi na drodze odkrywania powołania ks. Marka Pitali byli konkretni ludzie, których spotykał na swojej drodze. "W moim przypadku zaowocowała praca rodziców, katechetów, wychowawców" - przyznaje neoprezbiter. Jego droga do kapłaństwa była dość klasyczna - był ministrantem, działał w grupach przy parafii. Zapamiętał słowa pewnego salwatorianina, który powiedział mu, że to, co mówią ludzie, co proponuje świat jest nieistotne, jeśli swoje życie zdecydujemy się poświęcić Bogu.

Dla ks. Marka w czasie święceń wyjątkowy był moment Litanii do Wszystkich Świętych, w czasie której kandydaci do święceń padają na twarz. "To postawa pokory. Na posadzce katedry, w której koronowano królów, w której Msze św. odprawiał św. Jan Paweł II, leży taki mały człowiek, jak ja. Dopiero co skończyłem seminarium, a już mam być pasterzem" - mówił podkreślając, że jest to moment, w którym przypomina się czas wstępowania do seminarium, okres formacji, ale myśli się też o przyszłości.

Patronem tego rocznika krakowskiego seminarium jest św. Paweł Apostoł, ponieważ swoją formację seminaryjną rozpoczęli we wrześniu 2008 r., kiedy w Kościele obchodzono Rok Świętego Pawła Apostoła. Kapłani przyznają, że Apostoł Narodów jest niewątpliwie dobrym przewodnikiem dla alumnów, którzy przyjmując święcenia prezbiteratu, stają się w sposób szczególny głosicielami Ewangelii. Św. Paweł uczy współczesny świat, w którym dla jednych nauka o Chrystusie jest mitem, a dla innych głupstwem, jaka winna być odpowiedź chrześcijanina: po prostu, mimo wszystko głosić Chrystusa ukrzyżowanego, który żyje" - przekonują.

Kandydaci do święceń tradycyjnie przygotowują własny projekt stuły, który nawiązuje do osoby patrona rocznikowego. Ma to być jednocześnie wyraz jedności, jaka poprzez lata formacji zawiązuje się między klerykami tego samego kursu. Na stule znalazły się uproszczone logo Roku św. Pawła, krzyż grecki, a także Chrystus Pantokrator i św. Paweł Apostoł. "Sama jego postawa, to że jest on zwrócony ku Chrystusowi, ma być dla nas wzorem, abyśmy zawsze w swej pracy duszpasterskiej kierowali się ku Mistrzowi z Nazaretu, ku Niemu się zbliżali, przyprowadzając zabłąkane owce, i stale się w Niego wpatrywali" - przekonują nowo wyświęceni kapłani.