Franciszek w Iraku odprawi mszę w rycie chaldejskim. Jak brzmi i skąd się wziął?

Liturgia jest sprawowana w języku, którego dialektem na co dzień posługiwał się Jezus. Posłuchaj jak brzmi.

Papież Franciszek pielgrzymuje do Iraku by spotkać się z katolikami innych obrządków niż nasz, a ich ryt sięga korzeniami starożytności. Wierni, których odwiedzi Franciszek, są potomkami Chaldejczyków, Asyryjczyków i Aramejczyków, którzy zamieszkiwali ziemie obecnego Iraku jeszcze przed pojawieniem się Arabów.

Początki Kościoła irackich chrześcijan sięgają świętych Judy Tadeusza i Tomasza, którzy przybyli do Mezopotamii i Indii z Dobrą Nowiną. Właściwa historia Chaldejczyków zaczęła się jednak w 431 roku wraz z Soborem Efeskim. Potępiono na nim nauczanie Nestoriusza. Z obawy przed represjami chrześcijanie przywiązani do dawnego patriarchy przybyli do Persji i tam założyli swój Kościół. Jego misjonarze z czasem docierali do Chin, Mongolii i Tybetu. Unia Kościoła chaldejskiego z Rzymem została zawarta w XVI wieku.

Obrządek chaldejski wywodzi się od wschodniosyryjskiego odłamu rytu antiocheńskiego i jest najprostszym spośród rytów wschodnich. Kościoły Chaldejczyków są skromne, nie mają wiele dekoracji, co sugeruje wpływy ikonoklazmu, którego jednak Chaldejczycy nie wyznają. Językiem liturgicznym jest aramejski, czyli język, którego dialektem na co dzień posługiwał się Jezus. W anaforze liturgicznej rytu chaldejskiego brakuje słów Jezusa, którymi ustanowił Eucharystię, czyli "Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje".

W świetle kontrowersji, które nagromadziły się wokół rytu, w 2001 roku Kongregacja Nauki Wiary wydała deklarację, w której papież Jan Paweł II potwierdził ważność anafory. Jest to jedna z najstarszych modlitw eucharystycznych Kościoła i używa się jej od co najmniej VII wieku.

Obecnie katolicki Kościół chaldejski liczy ok. pół miliona wiernych, z których większość przebywa na emigracji. Na jego czele stoi patriarcha kard. Louis Raphael Sako.

Posłuchaj jak brzmi Ojcze Nasz w języku aramejskim: