Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 23 lipca 2000

1. Wróciłem wczoraj z Valle d'Aosta, gdzie spędziłem kilkanaście dni na wakacjach; mam wciąż przed oczyma piękno gór, dolin, lasów i lodowców. Pragnę raz jeszcze podziękować Bogu za ten dar; dziękuję także wszystkim, których gościnność i pomoc pozwoliła mi na ten prawdziwie zbawienny wypoczynek. A teraz znów jestem wśród was, bracia i siostry z Castel Gandolfo, których zawsze z przyjemnością spotykam. To niedzielne spotkanie pozwala mi skierować słowa szczerego i serdecznego pozdrowienia do każdego z was — do bpa Agostino Valliniego i jego biskupa pomocniczego Paolo Gilleta, do proboszcza, burmistrza, osób spędzających tu wakacje i pielgrzymów. Wszystkim dziękuję za troskliwość i serdeczność, jakie okazujecie mi zawsze w Castel Gandolfo! Ze względu na obchody jubileuszowe w tym roku mój pobyt tutaj będzie krótszy niż zwykle, tym bardziej zatem cenię sobie te tygodnie, które Bóg pozwala mi spędzić wśród was.

2. W Ewangelii z dzisiejszej liturgii Jezus mówi do apostołów powracających z misji: «Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco!» (Mk 6, 31). Jezus i uczniowie, strudzeni nieustanną pracą wśród ludzi, potrzebowali czasem chwili spokoju. Ewangelia opowiada, że w rzeczywistości tłumy nie pozwoliły im zaznać upragnionego «wytchnienia» (por. Mk 6, 33-34). Niemniej wypoczynek zachowuje swoją wartość i istnieje potrzeba wykorzystywania czasu wolnego dla zdrowego odprężenia fizycznego, a zwłaszcza duchowego. We współczesnym społeczeństwie, pochłoniętym często przez gorączkową aktywność i bardzo konkurencyjnym, w którym dominuje logika produkcji i zysku, nierzadko ze szkodą dla człowieka, jest tym bardziej konieczne, aby każdy mógł korzystać z odpowiednich okresów wypoczynku, pozwalających odzyskać siły i zarazem odnaleźć właściwą równowagę duchową. Trzeba mądrze korzystać z wakacji i ferii, aby służyły dobru jednostki i rodziny przez to, że umożliwiają kontakt z przyrodą, zapewniają spokój, dają czas na kultywowanie zgodnego życia rodzinnego, na wartościową lekturę i na zdrowe rozrywki, nade wszystko zaś pozwalają poświęcić się w większej mierze modlitwie, kontemplacji i słuchaniu głosu Bożego.

3. Życzę wszystkim, którzy przebywają na wakacjach, dobrego i owocnego wypoczynku, zawierzając Maryi, troskliwej Matce, zwłaszcza tych, którzy są najbardziej utrudzeni. Najświętszej Pannie zawierzam także tych, którzy z różnych powodów nie mogli opuścić zwykłych zajęć i codziennego środowiska. Wszystkich zapewniam o pamięci w modlitwie.

Od kilku dni w Camp David w Stanach Zjednoczonych toczą się negocjacje, mające doprowadzić do porozumienia, które może dopomóc w ustanowieniu trwałego pokoju na Bliskim Wschodzie. Ze swej strony pragnę wesprzeć modlitwą i słowami zachęty te negocjacje, z pewnością niełatwe, wzywając osoby odpowiedzialne, aby nie ustawały w wysiłkach, oraz ufając, że będą się zawsze kierowały szczerą wolą poszanowania prawa i zapewnienia sprawiedliwości wszystkim w celu zaprowadzenia sprawiedliwego i trwałego pokoju. Zarazem pragnę wezwać zainteresowane strony, aby nie zapominały o znaczeniu duchowego wymiaru Jerozolimy, jej miejsc świętych oraz żyjących wokół nich społeczności trzech religii monoteistycznych. Stolica Apostolska niezmiennie uważa, że tylko status specjalny gwarantowany przez społeczność międzynarodową może zapewnić skuteczną ochronę najświętszym miejscom Świętego Miasta oraz zabezpieczyć swobodę wyznawania wiary i kultu wszystkim wiernym, którzy w tamtym regionie i na całym świecie patrzą na Jerozolimę jako na skrzyżowanie dróg pokoju i zgodnego współistnienia.