Rozważanie przed modlitwą "Regina coeli", 16 kwietnia 2001

Drodzy Bracia i Siostry, z wielką radością witam was gorąco i serdecznie, życząc wam wesołych Świąt Wielkanocnych.

Cieszę się, że mogę znów spędzić kilka dni wśród was. Zgodnie ze zwyczajem pragnąłem przyjechać tu, do Castel Gandolfo, także po Bożym Narodzeniu ubiegłego roku, ale nie było to możliwe, jak wiecie, z powodu licznych powinności związanych z Wielkim Jubileuszem Roku 2000, który zgromadził w Rzymie bardzo wielu pielgrzymów.

Witam waszego ordynariusza, bpa Agostino Valliniego, biskupa pomocniczego Paolo Gilleta, proboszcza, obecnych tu kapłanów, zakonników i zakonnice. Witam burmistrza i wszystkich mieszkańców Castel Gandolfo, którzy zawsze okazują mi serdeczną gościnność. Myślą ogarniam też wszystkich, którzy łączą się z nami za pośrednictwem radia i telewizji, oraz tych, którzy udali się dzisiaj na tradycyjną świąteczną wycieczkę. Nie zapominam też o osobach, które nie mogą w pełni zaznać radości tych paschalnych świąt, ponieważ znajdują się w trudnej sytuacji, przeżywają chwile cierpienia i samotności. Wszystkich zapewniam o pamięci w modlitwie.

W ten świąteczny poniedziałek, zwany «poniedziałkiem anioła», w liturgii słyszymy donośne jeszcze echo słów niebiańskiego posłańca, skierowanych do niewiast, które przybyły śpiesznie do grobu: «Idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych» (Mt 28, 7). Czujemy, że także do nas zwrócone jest wezwanie, aby «iść szybko» i głosić Ewangelię ludziom naszej epoki.

Maryja, którą wzywamy dziś w modlitwie Regina caeli, niech nas wspomaga w tej misji, stanowiącej poważne zobowiązanie dla wszystkich ochrzczonych. Niech wspiera nas zwłaszcza w wiernym dawaniu świadectwa o tym, że Jezus naprawdę zmartwychwstał i że w Nim odżywa nadzieja ludzkości.