Sympozjum: Sługa Boży Piotr Semenenko CR
Sympozjum zostało zorganizowane z okazji 175. rocznicy założenia Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego oraz 125. rocznicy śmierci sługi Bożego o. Piotra Semenenki CR, które przypadają w bieżącym roku. Ma na celu popularyzację polskiej szkoły duchowości zmartwychwstańczej i jej najwybitniejszego przedstawiciela, o. P. Semenenki CR, którego wpływ na formację duchową wielu wybitnych osobistości, w tym polskich błogosławionych i świętych, wciąż wymaga intensywnych badań.
Szczegółowy program można znaleźć na stronie internetowej
Piotr Semenenko urodził się 29 czerwca 1814 r. w Dzięciołowie (woj. białostockie). Nauki pobierał m.in. w Tykocinie, a studia rozpoczął w Wilnie. Przerwał je jednak na skutek wybuchu powstania listopadowego. W 1832 r. znalazł się we Francji, gdzie spotkał Bogdana Jańskiego, który zaprosił go do swojej wspólnoty („Domek Jańskiego” – 1836 r.). Po gorączkowej aktywności politycznej i nawarstwieniu się różnych błędnych poglądów, jego umysł, jak napisze do Jańskiego, doznał uspokojenia i radości w prawdzie znalezionej w Kościele katolickim.
Po wczesnej śmierci sługi Bożego Bogdana Jańskiego (1840), Piotr Semenenko został wybrany głównym przełożonym i duchowym przywódcą nowej wspólnoty. Po ukończeniu studiów teologicznych, 5 grudnia 1841 r. otrzymał w Rzymie – nie bez trudności ze strony władz rosyjskich – święcenia kapłańskie. Jako główny współtwórca zakonu, w 1842 r. napisał regułę. Przez wiele lat był generałem Zgromadzenia (1842–1845, 1873–1886).
Czynnie współpracował ze Stolicą Apostolską. Uważany za jednego z najbardziej uczonych ludzi Kościoła w drugiej połowie XIX w., posiadał wielki autorytet naukowy u papieży. Pełnił funkcję konsultora Kongregacji Indeksu i Świętego Oficjum (Doktryny Wiary). Został członkiem prestiżowych Papieskich Akademii: Religii Katolickiej oraz degli Arcadii. O jego kulturze naukowej mówi się powszechnie, iż charakteryzuje się wybitnymi i wielostronnymi uzdolnieniami, podkreśla się umysłowość o typie spekulatywnym, wyjątkowy talent syntezy, wnikliwość, samodzielność i oryginalność. Był niepospolitym erudytą, swobodnie podejmował dyskusje dotyczące najbardziej subtelnych problemów. Pozostawił po sobie liczne prace filozoficzno-teologiczne, obfitą korespondencję oraz dziennik.
bł. A. Truszkowskiej). Współtworzył lub pomagał w zakładaniu wielu żeńskich zgromadzeń zakonnych (m.in.: niepokalanek, zmartwychwstanek, służebniczek, felicjanek, dominikanek, nazaretanek, reparatek, czy Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego). Doradzał
bł. E. Bojanowskiemu oraz bł. H. Koźmińskiemu. Głosił kazania w różnych kościołach Polski, Francji, Belgii, Bułgarii i Rzymu. Był najwybitniejszym twórcą i nauczycielem zmartwychwstańczej szkoły duchowości.
i świętości. Jego zdaniem tylko wiara mogła dać impuls do poświęceń, porządek, zgodę
i przestrzeganie praw moralnych. Dał podwaliny pod zmartwychwstańczy system wychowawczy. Dużo wysiłku włożył z założenie Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie, którego później był wieloletnim rektorem (od 1865 r.). Wielu wychowanków tego Kolegium przejęło się duchowością zmartwychwstańczą i zostało wybitnymi kapłanami (m.in.
W. Granat, J. Czuj, J. Dąbrowski). Dwudziestu dwóch z nich podniesiono do godności biskupa i arcybiskupa, a trzech mianowano kardynałami (A. Kakowski, E. Dalbor, A. Sapieha), a nawet wyniesionymi na ołtarze (św. J.S. Pelczar, św. J. Bilczewski, bł. J. Balicki).
Ks. Piotr Semenenko CR zmarł w opinii świętości w Paryżu 18 listopada 1886 r. Jego doczesne szczątki spoczywają w kościele przy domu generalnym zmartwychwstańców w Rzymie (via San Sebastianello 11). Proces beatyfikacyjny rozpoczęto po II wojnie światowej.
Na wieść o jego śmierci, papież Leon XIII wypowiedział następujące słowa: „Ojciec Semenenko miał taki powszechny szacunek w Rzymie przez swoje cnoty. Był On duszą waszego Zgromadzania, dla którego poświęcił całe swoje życie”.
Nowsze wydania dzieł o. Piotra Semenenki CR:
– O pokusach, Kraków 2001 (www.alleluja.katolik.pl);
– Kazania na adwent i Boże Narodzenie, Warszawa 2000;
– Kazania o męce i śmierci Pana Jezusa, Warszawa 2001;
– Logika, Kraków 2004;
– O Najświętszym Sakramencie, Kraków 2005;
– O modlitwie, Kraków 2006 (www.alleluja.katolik.pl);
– O Papieżu, Kraków 2006;
– Wyimki ascetyczne, Kraków 2007 (www.alleluja.katolik.pl);
– Mistyka, Poznań 2009.
Ponadto, wiele materiałów źródłowych i opracowań na temat P. Semenenki można znaleźć w Bibliotece Internetowej Zmartwychwstańców (www.biz.xcr.pl).
Skomentuj artykuł