Tomasz Krzyżak nominowany do Nagrody Dziennikarskiej "Ślad" im. bp. Jana Chrapka

Dziennikarz "Rzeczpospolitej" został doceniony "za niezależność i odwagę w podejmowaniu tematów trudnych, w tym dotyczących Kościoła i religii, oraz formułowanie opinii w sposób, który nikogo nie obrażając, zmusza do refleksji i debaty publicznej".

Anetę Liberacką nominowano do nagrody za "ciekawe przedstawianie obrazu współczesnego Kościoła i tematyki religijnej w Internecie i mediach społecznościowych oraz za komunikatywny i pozbawiony emocji język dyskusji o sprawach wiary".

Macieja Wierzyńskiego, dziennikarza i publicystę TVN24, eksperta spraw międzynarodowych i autora magazynu "Horyzont" emitowanego na antenie TVN24, nominowano "za poszerzanie horyzontów myślowych Polaków na sprawy dziejące się poza naszymi granicami, promocję debaty publicznej wolnej od populizmu oraz osobistą postawę etyczną inspirującą od kilku dekad kolejne generacje dziennikarzy".

Nazwisko tegorocznego laureata zostanie ogłoszone 17 czerwca o godz. 18 podczas uroczystej gali w Domu Arcybiskupów Warszawskich.

Kapituła Nagrody Dziennikarskiej "Ślad" im. bp. Jana Chrapka postanowiła w tym roku przyznać także Nagrodę Specjalną. Otrzyma ją śp. Piotr Pawłowski (1966-2018), działacz społeczny, założyciel i prezes Fundacji Integracja, wieloletni redaktor naczelny magazynu "Integracja" oraz portalu niepełnosprawni.pl.

Nagroda Dziennikarska "Ślad" im. bp. Jana Chrapka przyznawana jest od 2002 r. Laureatami jej dotychczasowych edycji byli kolejno: Ewa K. Czaczkowska, Grzegorz Polak, Stefan Wilkanowicz, ks. Jerzy Szymik, Marek Zając, Szymon Hołownia, ks. Marek Gancarczyk, ks. Kazimierz Sowa, Anna Gruszecka, Tomasz Królak, Jacek Moskwa, Krzysztof Ziemiec, ks. Jan Kaczkowski, Piotr Żyłka, Tomasz Rożek, Alina Petrowa-Wasilewicz, Brygida Grysiak i ks. Andrzej Draguła.

Patronem nagrody jest bp Jan Chrapek (1948-2001), człowiek mediów i przyjaciel środowiska dziennikarskiego. W latach 1983-1986 byt redaktorem naczelnym miesięcznika "Powściągliwość i Praca", w okresie 1986-1992 był przełożonym generalnym zgromadzenia księży michalitów. Przez wiele lat wykładał na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1992 do 1994 r. był biskupem pomocniczym drohiczyńskim, w latach 1994-1999 biskupem pomocniczym toruńskim. Od 1999 roku do swojej tragicznej śmierci w wypadku samochodowym - biskup radomski.