Tweet Franciszka to zerwanie z nauczaniem Jana Pawła II? Wyjaśnia Tomasz Terlikowski

Takie stanowisko jest "żenującym dowodem nieznajomości Jana Pawła II" - pisze publicysta.

Ja rozumiem, że można spierać się z niektórymi elementami teologii papieża Franciszka, że można nie podzielać pewnych sugestii duszpasterskich albo wskazywać na słabość intelektualnego uzasadnienia części z jej interpretacji, ale trzeba to robić na poziomie minimalnego zrozumienia i pozytywnej interpretacji, zachowując świadomość tego, w jakich okolicznościach, jakiej przestrzeni i w jaki sposób zostało coś powiedziane. Opowieści o tym, że Franciszek zrywa z Janem Pawłem II, bo potępił fanatyzm i narzucanie wiary innym, jest żenującym dowodem nieznajomości Jana Pawła II, a cytowany - jako rzekomy dowód - fragment odnosi się do zupełnie czego innego.

A żeby to zobaczyć pozwólcie, że pod cytatem z Franciszka, który wywołał ów spór zamieszczę kilka cytatów z Jana Pawła i Benedykta XVI.

„Bóg nie potrzebuje być przez nikogo broniony i nie chce, aby Jego imię było używane do terroryzowania ludzi. Proszę wszystkich o zaprzestanie używania religii w celu budzenia nienawiści, przemocy, ekstremizmu i ślepego fanatyzmu” - napisał Franciszek w Tweetcie, co w oczywisty sposób skraca styl wypowiedzi.

„Roszczenie sobie prawa do narzucania innym przemocą tego, co uważa się za prawdę, oznacza pogwałcenie godności człowieka i ostatecznie zniewagę Boga, którego jest on obrazem" - wskazał św. Jan Paweł II w Orędziu na Światowy Dzień Pokoju w 2002.

„Pomni błędów przeszłości, także niedawnej, wszyscy wierzący powinni połączyć wysiłki, aby Bóg nigdy nie stał się zakładnikiem ludzkich ambicji. Nienawiść, fanatyzm i terroryzm znieważają imię Boże i oszpecają autentyczne oblicze człowieka” - mówił św. Jan Paweł II w Kazachstanie.

„Instrumentalne wykorzystywanie wolności religijnej do zamaskowania ukrytych interesów, takich jak na przykład obalenie ustanowionego porządku, zagarnięcie zasobów bądź utrzymanie władzy przez jakąś grupę, może spowodować ogromne szkody w społeczeństwie. Fanatyzmu, fundamentalizmu, praktyk godzących w godność człowieka nie można nigdy usprawiedliwiać, a tym bardziej, gdy działa się w imię religii. Wyznawanie danej religii nie może być wykorzystywane instrumentalnie ani narzucane siłą. Państwa i różne wspólnoty ludzkie nie mogą zatem nigdy zapominać, że wolność religijna jest warunkiem poszukiwania prawdy, a prawdy nie narzuca się siłą, ale „mocą samej prawdy” (1o). W takim sensie religia jest siłą pozytywną i mobilizującą do budowania społeczeństwa obywatelskiego i politycznego” - pisał Benedykt XVI w Orędziu na Światowy Dzień Pokoju w roku 2011.

„Jeśli dobrze się przyjrzeć, nihilizm i fundamentalizm w błędny sposób odnoszą się do prawdy: nihiliści zaprzeczają istnieniu jakiejkolwiek prawdy, fundamentaliści roszczą sobie prawo narzucania jej siłą. Chociaż nihilizm i fundamentalizm mają różne pochodzenie i wpisują się w odmienne konteksty kulturowe, łączy je niebezpieczna pogarda dla człowieka i jego życia, a ostatecznie dla samego Boga. U korzeni bowiem takiego wspólnego rezultatu jest wypaczenie pełnej prawdy o Bogu: nihilizm neguje Jego istnienie i opatrznościową obecność w historii; fanatyczny fundamentalizm zniekształca Jego kochające i miłosierne oblicze, zastępując Go bożkami stworzonymi według własnego wzoru. Analizując przyczyny współczesnego zjawiska terroryzmu należałoby obok racji o charakterze politycznym i społecznym brać pod uwagę również najgłębsze motywacje kulturowe, religijne i ideologiczne” - uzupełniał Benedykt XVI w orędziu na rok 2006.

To jest kontekst Tweeta Franciszka. O tym trzeba pamiętać.

Tekst pierwotnie ukazał się na Facebooku Tomasza Terlikowskiego.