Tychy: po mszy w Boże Ciało proboszcz ogłosił, że odchodzi z kapłaństwa

Otóż to.

Nie rozumiem skąd założenie że nie spotkał Pana i nic nie zrozumiał z powołania. To że postępowanie niektórych nie pasuje do wizji czy religijności społeczeństwa,  w jakim taka osoba żyje, wcale nie znaczy jest ona w sporze z Bogiem. Jeżeli działa szczerze, to może być ona proroctwem dla swojego kościoła, niczym Ozeasz dla Izraela.

Mieszasz pojęcia, czasy i okoliczności. Czyn symboliczny Ozeasza nie mozna porównywać ze słabością kapłana, któremu ścieżki się poplątały, odszedł od tego, co ślubował.

Nawet w małżeństwie człowiek powinien umieć utrzymywać czystość. Dla jednych to idiotyzm, dla innych to miłość.

tylko zapomniałeś o zdradach małżeńskich, rozwodach które są w rodzinach tychże duchownych

Hmm. Każdy pop ma obowiązek się rozwieść? Czy raczej wynika z grzesznej natury człowieka, która np niektórym księdzom katolickim każe mieć kobiety "na mieście?"

duchowny katolicki ma być wierny celibatowi, a żonaty duchwony prawosławny czy unicki ma być wierny żonie - a wszelkie niewierności jednych i drugich wynikają ze świadomej i dobrowolnej decyzji i są wielkim zgorszeniem; chciałem tylko powiedzieć, że zniesienie celibatu nie rozwiązuje tu żadnego problemu, bo zgorszenie moga dawać duchowni żyjący w celibacie i duchowni żonaci.

Obowiązek "bycia wiernym celibatowi" a praktyka to dwie rózne sprawy. Obowiązek obowiązkiem jednak życie układa się inaczej niż nieprzemyślane przysięgi.

Raczej problemem jest to że kościół w imię wydumanej świętości postanowił odejść od nauki zawartej w liście do Tymoteusza, przez co kapłanami zaczęli zostawać "nieprzetestowani" przez życie ludzie. 1Tm3,2 Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, sposobny do nauczania, 3 nie przebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, 4 dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w uległości, z całą godnością. 5 Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? 6 Nie [może być] świeżo ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę nie wpadł w diabelskie potępienie. 7 Powinien też mieć dobre świadectwo ze strony tych, którzy są z zewnątrz3, żeby się nie naraził na wzgardę i sidła diabelskie. 8 Diakonami tak samo winni być ludzie godni, w mowie nieobłudni, nie nadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, 9 [lecz] utrzymujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu. 10 I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i dopiero wtedy niech spełniają posługę, jeśli są bez zarzutu. 11 Kobiety również - czyste, nieskłonne do oczerniania, trzeźwe, wierne we wszystkim. 12 Diakoni niech będą mężami jednej żony, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami. 13 Ci bowiem, skoro dobrze spełnili czynności diakońskie, zdobywają sobie zaszczytny stopień7 i ufną śmiałość w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie. 

Spokojna kudłata, sakramenty są udzielane Ex opere operato, a co do samej oceny księdza: Rz 2,1 Przeto nie możesz wymówić się od winy, człowiecze, kimkolwiek jesteś, gdy zabierasz się do sądzenia. W jakiej bowiem sprawie sądzisz drugiego, [w tej] sam na siebie wydajesz wyrok, bo ty czynisz to samo, co osądzasz. 2 Wiemy zaś, że sąd Boży według prawdy dosięga tych, którzy się dopuszczają takich czynów.