W kościele w Małopolsce odkryto pod przemalowaniem XVII-wieczny obraz

XVII-wieczne dzieło odkryli konserwatorzy pod dokonanymi ponad 200 lat później przemalowaniami na obrazie ze sceną Zwiastowania NMP, który znajduje się na ołtarzu restaurowanego drewnianego kościoła św. Andrzeja Apostoła w Osieku – podała diecezja bielsko-żywiecka.

Diecezjalny konserwator architektury i sztuki sakralnej ks. dr Szymon Tracz, cytowany w komunikacie, wyjaśnił, że po usunięciu przemalówek dokonanych w 1896 r. na obrazie ołtarzu ukazało się dzieło, które powstało w początkach XVII w. w kręgu bardzo cenionego włoskiego artysty Tomasza Dolabelli. Do Krakowa sprowadził go król Zygmunt III Waza.

Odkryto XVII-wieczny obraz

Do listu znajdującego się na obrazie przywiązana jest woskowa pieczęć z trójkątem symbolizującym Boga i jego imieniem napisanym po hebrajsku wewnątrz oraz greckimi literami „alfa” i „omega”. Na jej otoku widoczne jest łacińskie imię Boga „Jestem który Jestem”.

Ks. Tracz podkreślił, że artysta znał nie tylko warsztat malarski Tomasza Dolabelli, ale był także dobrze obeznany z XVI-wiecznym malarstwem południowoniemieckim. „Liczne dzieła z tego kręgu zdobiły krakowskie kościoły. Bardzo przemyślana kompozycja oraz zawarte w nim bogate treści ideowe świadczą, iż artysta działał na rzecz bardzo dobrze wykształconego zleceniodawcy. Rozmiar obrazu świadczy, że od samego początku był on przeznaczony do ołtarza, a w rokokowej nastawie w Osieku znalazł się wtórnie” – stwierdził.

Duchowny dodał, że po prześwietleniu rentgenowskim okazało się, iż pod warstwą z początku XVII w. znajduje się wcześniejsze „Zwiastowanie” o wyraźnych cechach renesansowych. Być może pierwotna warstwa obrazu powstała około połowy XVI w.

Drewniany kościół św. Andrzeja Apostoła w Osieku, który obecnie nie jest użytkowany, został wzniesiony pod koniec pierwszej połowy XVI w. Osiecka parafia podała, że jego fundatorem był Seweryn Boner, bankier króla Zygmunta Starego i Bony Sforzy.

Świątynia jest częścią powstającego „Beskidzkie Muzeum Sakralnej Architektury Drewnianej Diecezji Bielsko-Żywieckiej – udostępnienie dziedzictwa kulturowego Podbeskidzia poprzez nadanie nowych funkcji kulturalnych drewnianym obiektom zabytkowym”. Obejmuje ono sześć kościołów: w Polance Wielkiej, Grojcu, Gilowicach, Łodygowicach, Nidku i Osieku, a także budynek, w którym znajdowała się niegdyś szkoła parafialna w Starej Wsi. Prace są niezbędne, by te obiekty przetrwały. Pięć z nich uległo już daleko idącej degradacji.

Na realizację projektu diecezja pozyskała z funduszy UE blisko 16,81 mln zł. Wartość całości wynosi 19,77 mln zł. Różnicę diecezja pokryje z własnych pieniędzy.

Diecezja bielsko-żywiecka powstała w 1992 r. W jej skład wchodzi ponad 200 parafii położonych w województwach śląskim i małopolskim.

Źródło: PAP / kb