Żonaci księża w Kościele katolickim? Episkopat tego kraju wzywa do otwartości
Jak podała francuska agencja AFP, belgijski biskup Jean Kockerols w przemówieniu do biskupów i 40 młodych ludzi zebranych na Synodzie nt. Młodzieży w Rzymie powiedział, że jest przekonany, że żonaci mężczyźni mogą odpowiedzieć pozytywnie na wezwanie do kapłaństwa.
"Jestem przekonany, że niektórzy młodzi ludzie, którzy na mocy powołania chrztu weszli w związek małżeński, chętnie odpowiedzieliby "jestem", jeśli Kościół wezwie ich do kapłańskiej posługi" - powiedział bp Kockerols.
Rzecznik episkopatu Belgii Tommy Scholtes SJ w telefonicznej rozmowie z belgijskim serwisem "Catholbel" potwierdził, że biskup Kockerols jako delegat Konferencji Episkopatu Belgii na Synod nt. młodzieży, swoje przemówienie wygłosił w jej imieniu. Oprócz tego rzecznik rozwinął myśl biskupa:
"Wiadomo, że ze strony środowiska protestanckiego czy prawosławnego, gdzie pastorzy mogą być żonaci, jest również trudność w znalezieniu młodych mężczyzn, którzy akceptują tę służbę Kościoła"
"To nie jest jedyne rozwiązanie w związku z kryzysem powołań, który jest również pytaniem o wiarygodność wiary w dzisiejszym świecie".
Cała rozmowa z rzecznikiem możliwa jest do wysłuchania w języku francuskim tutaj.
A oto wystąpienie bpa Jeana Kockerols na Synodzie:
"W kilku punktach chciałbym zaprosić do lepszego zrozumienia terminu "powołanie" (zob. Instrumentum laboris (IL), część II, rozdział II, numery 85 i nast.)
- (Wybór życia) Podstawowym powołaniem, które rezonuje w świadomości każdego człowieka, jest powołanie do życia. "Wybierzcie życie, abyście żyli" (Pwt 30, 19). Ten fundamentalny wybór, który ma być odnawiany każdego dnia naszego istnienia, budzi pewność siebie, która sama rodzi otwartość na innych i zobowiązanie do służby światu. Wezwanie do życia jest drogą humanizacji. "Wybierzcie życie ... kochając Pana, słuchając Jego głosu, przywiązując się do Niego" (Pwt 30, 20). Dla chrześcijanina to powołanie do życia jest zaproszeniem do zostania uczniem Chrystusa: "wstań i pójdź za mną". Odpowiedź, udzielona dobrowolnie, polega na modelowaniu życia na Chrystusie: na budowaniu zaufania do Boga, modlitwy, miłości, radości, daru z samego siebie ... Wezwanie Pana proponuje ścieżkę przebóstwienia, świętość.
- (Wybory w życiu) Powołanie chrztu jest "źródłem i szczytem" każdego innego powołania. A przede wszystkim wezwania w życiu codziennym, wezwania, których odpowiedź przygotowuje wielkie wybory do zrobienia w punktach zwrotnych. Kościół musi towarzyszyć, z taktem i pedagogiką, w rozeznawaniu młodych ludzi. Musi im pomóc "egzegetować" ich życie, aby stali się, każdy we własnym tempie, uczniami Chrystusa. Jeśli nie zrobi tego lepiej, Kościół nadal będzie tracił wiarygodność. (Wybór stanu życia) Dlatego Kościół towarzyszy także, bez forsowania, kwestiom związanym ze stanem życia : małżeństwem chrześcijańskim i celibatem dla Królestwa. Te dwa powołania zasługują na to, by być równie promowanymi przez Kościół.
- Wreszcie, powołanie do chrztu otwiera serca niektórych ludzi - żonatych lub niezamężnych - na wezwanie Kościoła, w imię Pana, aby służyć mu, aby być szafarzem wspólnoty chrześcijańskiej. Pierwszym wołającym jest w tym przypadku Kościół! Co więcej, na wezwanie jego imienia, mający być wyświęconym posuwa się naprzód i mówi: "Jestem". Następnie zwracamy się do biskupa: "Kościół Święty przedstawia wam N. i prosi, abyście wyświęcili go na kapłana".
Jest jedno powołanie chrześcijańskie, chrzcielne i (wiele) powołań, w których się one mogą ucieleśnić. Pozwólcie, że skonkluduję: jestem przekonany, że niektórzy młodzi ludzie, którzy na mocy powołania chrzcielnego weszli w związek małżeński, chętnie odpowiedzieliby "jestem", jeśli Kościół wezwie ich do kapłańskiej posługi".
Skomentuj artykuł