Rumianek łagodzi nerwy i ma działanie nasenne. Jak przygotować napar? [PRZEPIS]
Napar z rumianku pomaga w stanach lękowych, ułatwia zasypianie, może poprawić jakoś snu, wycisza i pomaga w utrzymaniu wewnętrznego pokoju, poprawia samopoczucie. Łagodzi a nawet niweluje bóle brzucha, żołądka, jelit, dwunastnicy, które są wywołane podłożem nerwowym i psychosomatycznym. Pomaga w napięciowych bólach głowy.
Rumianek ma właściwości antybakteryjne, przeciwzapalne, przyspiesza gojenie ran, jest polecany w stanach lękowych, pomaga osobom z wrażliwym żołądkiem, jelitami, pomaga w spokojnym śnie. Nie każdy może pić rumianek. Osoby, które nie mogą pić rumianku to osoby uczulone na rośliny z rodziny astrowatych. W medycynie opisano również wysoką ostrożność podczas jednoczesnego picia rumianku i przyjmowania leków przeciwzakrzepowych na bazie walfaryny.
Co zawiera rumianek?
Związki lecznicze, jakie posiada rumianek pospolity to: olej lotny, flawonoidy, kumaryny, kwasy fenylowe, śluzy i polisacharydy.
Rumianek wykazuje działanie przeciwlękowe dzięki flawonoidowi – apigeninie. Jak się okazuje związek ten ma powinowactwo z receptorami benzodiazepinowymi umieszczonymi w mózgu.
– Pobudzenie ich nasila aktywność niezwykle ważnego neuroprzekaźnika o nazwie GAB (kwas gamma-aminomasłowy), co z kolei sprawia, że ustępuje uczucie lęku, niepokoju wewnętrznego, ogólnego pobudzenia nerwowego oraz mijają kłopoty z zasypianiem – mówi Zbigniew T. Nowak – znawca i popularyzator z zakresu ziołolecznictwa i zdrowej diety.
– Regularne stosowanie naparów z koszyczków rumianku poprawia też jakoś naszego snu, staje się on bardziej spokojny i krzepiący. Sprawia również, że rano budzimy się w dużo lepszym nastroju – dodaje.
Rumianek pomaga i niweluje też problemy układu pokarmowego – skurcze i wzdęcia, które mają podłoże nerwowe, psychosomatyczne. Pomaga również w przedłużającym się stanie zapalnym w organizmie. Zapobiega w zakrzepom krwi.
Przeciwskazania:
Nie każdy może pić rumianek. Osoby, które nie mogą pić rumianku to osoby uczulone na rośliny z rodziny astrowatych. W medycynie opisano również wysoką ostrożność podczas jednoczesnego picia rumianku i przyjmowania leków przeciwzakrzepowych na bazie walfaryny.
Nie jest rozsądne i nie zaleca się zbieranie rumianku w stanie dzikim, ponieważ łatwo go pomylić z innymi roślinami leśnymi, które mogą wywoływać alergie. Rumianek do picia jako zioło, nie gotową herbatkę, najlepiej kupić w miejscach sprawdzonych, posiadających odpowiednie certyfikaty.
Napar (herbata) dla osób lękowych, nerwowych:
Składniki:
50 g koszyczków rumianku
50 g nasiona (owoce) kopru włoskiego
(Zamiast kopru włoskiego można fakultatywnie zastosować 50 g ziół melisy i 25 g szyszek chmielu)
Przygotowanie:
Całość wysuszyć i pozostawić w suchym i szczelnym opakowaniu.
Stosowanie:
Łyżkę stołową tak przyrządzonej herbatki należy zalać wrzątkiem i pozostawić przykrytą do zaparzenia 20 minut. Po ostygnięciu do ciepłego naparu dodać łyżeczkę miodu lipowego lub akacjowego.
Herbatkę pić 2-3 razy dziennie. Ostatnią porcję 2-3 godziny przed snem.
Napar z rumianku pomaga w stanach lękowych, ułatwia zasypianie, może poprawić jakoś snu, wycisza i pomaga w utrzymaniu wewnętrznego pokoju, poprawia samopoczucie. Łagodzi a nawet niweluje bóle brzucha, żołądka, jelit, dwunastnicy, które są wywołane podłożem nerwowym i psychosomatycznym. Działanie rumianku potęguje wspomniany koper włoski.
dm
Skomentuj artykuł