W Polsce 2,6 mln ludzi żyje w skrajnej nędzy

Minister pracy Władysław Kosiniak-Kamysz przyznaje, że w naszym kraju rośnie odsetek rodzin znajdujących się poniżej progu egzystencji. Środków zaradczych brak.

Polska, kraj Unii Europejskiej, "zielona wyspa" w sercu Europy, a w nim co najmniej 800 tysięcy niedożywionych i głodnych dzieci, rodziny żyjące poniżej minimum egzystencji, osoby niepełnosprawne pozostawione przez państwo samym sobie, 25-procentowe bezrobocie wśród młodych i 30-procentowe wśród absolwentów, a wreszcie ubóstwo ludzi pracujących z powodu drastycznie zaniżonych zarobków.

Jeśli młody człowiek chce uniknąć nędzy, musi emigrować z Polski. Taki oto obraz wyłania się z wczorajszej debaty w Sejmie o polskiej biedzie, zorganizowanej z inicjatywy Prawa i Sprawiedliwości. Profesor Józefa Hrynkiewicz z Uniwersytetu Warszawskiego w imieniu wnioskodawców zwróciła się do rządu Donalda Tuska o przedstawienie działań na rzecz ograniczenia skali i zakresu ubóstwa.

Jak wynika z danych GUS, ubóstwo dotyka w największym stopniu rodziny z dziećmi oraz wychowujące dziecko niepełnosprawne, a także gospodarstwa domowe, w których przynajmniej jedna z osób jest bezrobotna lub niepełnosprawna i utrzymuje się ze świadczeń społecznych.

- Debatujemy dziś w Polsce nad walką z ubóstwem, gdy Europa Zachodnia z tematem ubóstwa skończyła pod koniec XIX wieku, a dziś dyskutuje o podniesieniu jakości życia - podkreśliła prof. Hrynkiewicz.

W Polsce 2,6 mln ludzi żyje w skrajnej nędzy, a przynajmniej 800 tys. dzieci jest niedożywionych. Tylko Caritas codziennie dożywia 100 tys. dzieci.

- Badania nad budżetami domowymi wskazują, że liczba niedożywionych dzieci może być niedoszacowana - oceniła Józefa Hrynkiewicz.