Francja i Niemcy porozumiały się ws. Grecji

2. Trzy światy - anglosaski, słowiański i latynoski spotykają się w Europie, gdzie na ich styku istnieją dwa ambitne narody: Niemcy i Francuzi. Oba te narody nie odczuwając przynależności do żadnej z trzech głównych sił wywodzących się z Europy, dostrzegły i realizują szansę na realizację swoich ambicji - zjednoczenie Europy. W jednoczącej się Europie Niemcy i Francuzi są siłą dominującą dzięki temu, że pozostałe państwa należą do różnych kręgów etniczno-kulturowych. Anglosasi, Słowianie i Latynosi w Unii Europejskiej, odizolowani od swoich pobratymców z Ameryki i Eurazji, są na tyle słabi, że muszą ulegać dominacji frankońskiej (Francusko-Niemieckiej). W naturalny sposób Unia Europejska jest narzędziem interesów frankońskich. I tu tkwi jej efemeryczność. Anglosasi europejscy swój najlepszy interes mają we współrządzeniu światem z Anglosasami amerykańskimi. Słowianie unijny swój najlepszy interes mają we współpracy z pozostałymi Słowianami. Latynosi europejscy swój najlepszy interes mają we współpracy z Latynosami z Ameryki. Nawet frankońska Szwajcaria i germańska Norwegia nie widzą siebie w Unii Europejskiej.

1. Na terenach zasiedlonych i kontrolowanych przez Europejczyków oraz ich potomków (Europa, Północna Azja, Ameryki, Australia i Oceania) istnieją trzy wielkie siły etniczno-kulturowe: Anglosasi, Słowianie i Latynosi. Anglosasi pod przewodnictwem USA i Wielkiej Brytanii ściśle i dobrowolnie współpracują ze sobą i dlatego dominują nad niemal całym światem. Słowianie współpracowali ze sobą pod dyktando Moskwy w ramach Bloku Wschodniego. Była to współpraca wymuszona przez Moskwę, więc przy nadarzającej się okazji została zerwana, pokazała jednak, że zjednoczony świat słowiański jest potężną siłą, nie ustępującą Anglosasom (Blok Wschodni przegrał współpracę z Anglosasami tylko dlatego, że był oparty na przymusie, a Anglosasi współpracowali z własnej woli). Gdyby Słowianie nawiązali dobrowolnie współpracę i prowadzili ją na zasadzie wzajemnego poszanowania, świat słowiański zyskałby większe znaczenie niż dawne imperium Moskwy. Latynosi od czasów hiszpańsko-portugalskiego podziału świata nie współpracowali ze sobą, jednakże w Ameryce Łacińskiej są siły, które próbują zjednoczyć Latynosów przeciw Anglosasom. Ameryka, dawne peryferium świata latynoskiego, stała się jego główną siłą i to w Ameryce rozstrzygną się losy rywalizacji Anglosasów z Latynosami. Na razie Anglosasi prowadzą skutecznie strategię "dziel i rządź" wobec Latynosów (wspierają ruchy prawicowe, które w przeciwieństwie do lewicowych nie głoszą jedności latynoskiej przeciw dominacji anglosaskiej), ale jej skuteczność może się szybko zmienić.

W każdym złozonym organizmie, a takim jest Unia Europejska, musi być siła przewodnia, bo bez niej była by anarchia - każdy ciągnął by do siebie. Dobrze, że Niemcy i Francja podjęły się pełnić tę niewdzięczną rolę. Przecież, dajmy na to taki Donald - już się odgrażał, że nie pomoże Grecji jeśli "będzie to mechanizm całej UE, a nie tylko strefy euro". Czysty egoizm i warcholstwo, nieprawdaż? Trzeba takim pokazywać gdzie ich miejsce, bo jeśli się tego nie robi to się tylko coraz bardziej rozzuchwalają. Dobrze, że są jeszcze w europejskiej wspólnocie tacy altruiści jak Niemcy i Francja! Napawa to bowiem nadzieją, że jednak unijna barka przetrwa nie tylko takie sztormy jak ten spowodowany grecką nieodpowiedzialnością. Że Unia nie skończy jak Titanic.