Wiara

Dominikanki z Broniszewic. Chłopaków z naszego Domu się nie prowadzi, za nimi się biega

Pomagają ponad pięćdziesięciu chłopcom, którzy są dla nich jak synowie. Trafiają do nich dzieci z bardzo poważnymi niepełnosprawnościami. „Nigdy nie oceniamy biologicznych mam chłopaków, bo wiemy, że życie z nimi bywa niemożliwe” – wyznają, ale dzielą się pięknem swojego doświadczenia.
Dominikanki z Broniszewic. Chłopaków z naszego Domu się nie prowadzi, za nimi się biega
Pomagają ponad pięćdziesięciu chłopcom, którzy są dla nich jak synowie. Trafiają do nich dzieci z bardzo poważnymi niepełnosprawnościami. „Nigdy nie oceniamy biologicznych mam chłopaków, bo wiemy, że życie z nimi bywa niemożliwe” – wyznają, ale dzielą się pięknem swojego doświadczenia.
#COŚWIĘCEJ
Logo źródła: DEON LIVE Redakcja DEON.pl

Chłopcy się uśmiechają i są szczęśliwi. To szokuje ludzi

- Często ludzie myślą, że jak przekroczą próg tego domu, to spotkają się z wieloma cierpiącymi. Ja nie potrafię zobaczyć w tym domu cierpienia - mówi siostra Eliza z Domu Chłopaków w Broniszewicach.
Chłopcy się uśmiechają i są szczęśliwi. To szokuje ludzi
- Często ludzie myślą, że jak przekroczą próg tego domu, to spotkają się z wieloma cierpiącymi. Ja nie potrafię zobaczyć w tym domu cierpienia - mówi siostra Eliza z Domu Chłopaków w Broniszewicach.
{{ article.published_at }}
{{ article.category.name }}
{{ author.name }}
{{ article.source.name }} {{ article.source_text }}

{{ article.title }}

{{ article.description }}
{{ article.description }}
Wróć do: chłopcy niepełnosprawni