#ginące zawody

W stosunkowo młodym wieku, licząc zaledwie 34 lata, pewien człowiek został mianowany dyrektorem banku. Nigdy nawet nie marzył o takiej karierze, a tym bardziej nie w tym wieku. Pewnego dnia miał okazję rozmawiać z prezesem Rady Nadzorczej, który zarekomendował go na to stanowisko.

Mama, choć uczyła biologii, była słabą specjalistką od Ziela. Znała nazwy ziół - łacińskie i polskie - ale wszystkich zaczarowanych określeń musiała uczyć się od sąsiadek. Nie wiedziała, gdzie szukać ziół rzadkich. Na dodatek słabo wierzyła w nadzwyczajną moc Ziela, że uleczy chorą krowę albo pomoże na anemię. Epoka była racjonalna, a zabobon w pogardzie.

Jak dawniej wyglądała kuźnia na wsi, jak wyplatano zabawki ze słomy, robiono gliniane garnki czy ubijano masło - będą mogły dowiedzieć się dzieci i młodzież podczas zajęć, które w poniedziałek rozpoczną się w Białostockim Muzeum Wsi. Zajęcia potrwają do piątku.

Do warsztatu Wincentego Trąbki prowadzi kręta droga. Na pierwszy rzut oka to po prostu zakład kowalstwa artystycznego jakich wiele, jednak już kilka minut spędzonych w towarzystwie właściciela pozwala stwierdzić, że to miejsce niepowtarzalne. Takie, gdzie historia i najlepsze tradycje współgrają z nowoczesnością.

Powoli odchodzi stary świat kapeluszników i kapeluszy. Nikt już nie nosi edenów, o szapoklakach całkiem zapomniano, meloniki jeszcze można zobaczyć na głowach fiakrów. Reszta stroju, pożal się Boże - kolorowy sweter i sportowa kurtka do melona! Z krakowskich dorożkarzy uśmiałby się nie tylko wiedeński fiakier, ale nawet jego koń...

Nie robić show, tylko sprawić, by robili je inni - to dewiza wodzirejów - zdradza "Życie Warszawy".

Od ćwierć wieku nie kształci się w Polsce dekarzy, a stara kadra wkrótce odejdzie na emeryturę. Między 3,5 a 5,5 tys. zł brutto może zarobić wykwalifikowany dekarz. Mimo atrakcyjnych zarobków, nie ma chętnych do zawodu. Szkoły przestały przygotowywać budowlańców w tej specjalności.

Przed stu laty uliczny - i elektryczny, taki, panie dzieju, co to go nie trzeba nakręcać! - zegar stanowił sensację. Był marzec 1899 roku, Józef Płonka otworzył swój zakład przy ulicy Szewskiej 4 i w malutkim Krakowie zapachniało wielkim światem.

Są trochę tajemniczy, bardzo dyskretni i skryci. Tworzą swoistą kastę, do której trudno jest dotrzeć. To ci, którzy grają na wyścigach. To jedna z często powtarzających się scenach w różnych polskich filmach i serialach, najczęściej kryminalnych, z lat 70. czy 80.: bohater w poszukiwaniu kogoś trafia na tor wyścigów konnych.

Pan Marian Grega o wiecznych piórach wie bardzo dużo, chyba wszystko. O starych, ale także nowych, nawet najnowszych, bo także je naprawia. O "pelikanach", "parkerach", "schafferach", "watermanach"...

{{ article.description }}