Krzysztof Kołacz
W ostatni dzień czerwca br. na krakowskim Rynku Głównym odbył się Bible-ing, czyli krótka modlitwa Słowem Bożym w samym środku miejskiego zgiełku. Była to pierwsza tego typu akcja na terenie Krakowa i już trzecia w Polsce, w ciągu ostatnich kilku miesięcy.
Wielu z nas panicznie boi się śmierci. I coraz bardziej od niej próbujemy uciekać, udawać, że jej nie ma. Przez współczesne cywilizacje jest spychana na margines. Temat tabu.
Można się przyzwyczaić do tego, że wielkiego Boga trzeba przebłagać za grzechy swoje i innych. Tylko, że co my realnie możemy zrobić, by Boga przebłagać za grzechy? Zaśpiewać pięknie litanię? Odmówić koronkę, akt ofiarowania?
Słyszeliście, że można robić zabawy w piątek, a ja wam powiadam nie tak będzie między wami.
Dzień, w którym odkryję, że moje męskie życie jest już spokojne, ułożone, takie akuratne, będzie początkiem, mojego końca.
Odtąd wszystko, co wydaje się być przekleństwem w Twoim życiu, może być źródłem nowego życia. Każde zranienie, każdy Twój grzech, wszystko to, co jest dla Ciebie źródłem poniżenia, strachu i niepewności, może być Twoim zwycięstwem.
Jedną z misji, jaką Bóg dał mężczyźnie, to być pocieszeniem dla kobiety. Dziś często jest inaczej. Mężczyzna szuka pocieszenia u kobiety, co gorsza kobiety stają się pocieszeniem dla mężczyzn.
Mężczyzna, który zna swoją wartość jest świadomy tego, że takie uniżenie nie przyniesie mu ujmy, że uniżenie się nie jest poniżaniem siebie, ale dobrowolną rezygnacją z chwały, która mu się należy. On wie, że od tego splendoru i udowadniania racji nie zależy jego chwała.
Świętość w życiu mężczyzny nie jest abstrakcyjnym tworem, bujaniem w obłokach. Jest codzienną, mozolną pracą u podstaw, ale w łączności ze Źródłem.
Chcę żyć, nie tylko wegetować w przeciętności. A wiem już, że żyć to pozwolić sobie na wielkie rzeczy, to pozwolić sobie na hojność w braniu, dawaniu, ale też w dostrzeganiu.
To, co z założenia miało być dla nas skrzydłami, które miały nas ponieść wysoko, niejednokrotnie staje się powrozem, który nas krępuje tak bardzo, że gnuśniejemy w sowim egoizmie i wykorzystywaniu innych dla swoich celów.
My jesteśmy na wojnie o nasze serca. Oczywiście ona rozgrywa się na różnych polach, ale ostatecznie jest wojną o serce. A Król jest nam potrzebny, by jednoczyć nas - między sobą, ale by i jednoczyć (scalać) serce każdego z nas.
Lubimy być w glorii, lubimy być w chwale, odnosić sukcesy. Kochamy te momenty, kiedy stajemy na podium, kiedy możemy się poczuć najważniejszymi. I to jest dobre, o ile nie tracę celu mojego życia.
Być bohaterem wcale nie znaczy być kimś na wzór gwiazdy. Bohater to mężczyzna znający swoje słabości, grzechy, a jednak pomimo nich podejmujący zdania, jakie stawia przed nim życie.
To jest dobry moment na pytanie o to, czy męskość, to jest wymierzanie sprawiedliwości za wszelką cenę?
Męskie ciało zwykle jest określane, jako brzydsza część ludzkości. Zawsze uważałem, że to swego rodzaju kokietowanie.
Z jednej strony idę za Panem, jestem chrześcijaninem, a z drugiej ciągle babram się w tych samych słabościach i grzechach. Mówię innym o wartości czystości, próbuję o nią walczyć, a z drugiej ciągle wchodzę w pornografię i inne z tym związane historie.
Panie Jezu, proszę byś uzdrawiał we mnie to wszystko, co "każe" mi szukać mojej męskości na zewnątrz - w kobiecie, seksie, głupio rozumianej sile.
Tylko w kobiecie Bóg zamieszkał w TAKI sposób i nie można o tym zapominać i udawać, że jest inaczej. Zaryzykuje i powiem, że każda kobieta do końca jest dziewicą.
Przez cały czerwiec zapraszam do wspólnej wędrówki przede wszystkim mężczyzn. Silnych, słabych, połamanych i pewnych swojej męskości. Zapraszam tych, którzy źle się czują ze swoją męskością albo sobie z nią nie radzą. Każdego z Was.
{{ article.description }}