Jezus nie jest znakiem sprzeciwu. My też nie powinniśmy. Bóg nikomu i nigdy nie mówi: "Ale ci teraz dowalę", na nikim się nie mści. Kościół nie jest po to, żeby kogoś potępiać. My mamy nieść radość.
Możemy być twardzi, odważni, robić wielkie rzeczy, być szefami, politykami, dobrymi kaznodziejami, ale każdy z nas nosi w swoim sercu ranę.
Na nic się nie przydadzą nasze modlitwy, Msze święte, nabożeństwa, procesje, nowenny takie, czy inne, jeśli nie będziemy szukać dobra, jeśli nie staniemy się pasjonatami dobra.
Chodzi o władzę nad złym duchem, a mówiąc dokładanie - o władzę uwalniania ludzi z więzów zniewoleń, smutku i zła. Co jest jej źródłem i jak z niej korzystać?
Łatwo pomylić Jezusa z obrazkami o Jezusie. Łatwo z Jezusa zrobić etykietkę do swojej wizji pokoju. Ale On to demaskuje. Nie taki pokój, jaki daje świat.
Są takie momenty w moim życiu, kiedy się boję, uciekam, tchórzę po prostu. Zawsze wtedy przychodzi zły duch i podpowiada mi, że nie mam prawa po czymś takim czynić dobra, nie mam prawa pracować dla Pana. Oskarżenia są konstruowane w ten sposób, by wyglądały na pochodzące od Boga.
Wirus toczy wielu młodych mężczyzn, którzy chcieliby wszystko. I zawsze być młodym, i zawsze móc się bawić i zawsze być całkowicie niezależnym, żyć z ciekawą kobietą, ale najlepiej na odległość, na ich warunkach.
Nie wiem, co czujecie kiedy słyszycie to porównanie do owieczek? Dla mnie jest ono zbyt słodkie i nie do końca oddaje to, co chciałbym w relacji z Panem przeżywać.
Czas się przebudzić i zobaczyć, że życie zakonne to nie jest rytualny program dnia, codziennie taki sam. Czas w końcu zobaczyć, że nie wiemy, co to znaczy być żoną, mężem, księdzem, biskupem.
Facet to ktoś twardy, niezawodny, kto nie płacze, jest oparciem, fundamentem, itd. A tymczasem okazuje się, że nie jesteśmy ani tak silni, ani bezbłędni i do końca twardzi.
Brutalna prawda polega na tym, że dajemy innym to, co sami mamy. Nic więcej. Nawet jeśli to cudownie opakujemy, to w środku może być tylko zwykłe śmierdzące coś.
Ten Dzień jest dla tych wszystkich, którzy się boją, myślą że są przegrani, mają mega kompleksy, wisi nad nimi zdrada i nie wierzą we własne siły. To dzień dla tych, którym ktoś powiedział, że się nie nadają.
Od ponad dwudziestu lat dzisiejsza Ewangelia jest dla mnie bardzo ważna. Przez te wszystkie lata jest mi bliska jedna interpretacja - o przyjaźni.
Chcieć dobrze, opierać się na Prawie, przestrzegać czystości (cokolwiek to znaczy) dogmatycznej, to za mało. Myślenie ucznia Jezusa nie ma być z tego świata. I tutaj kończy się próba zrozumienia kogoś, kto nie chce zrobić kroku dalej.
Dość ciekawą postawę zajmuje Jezus. Można odnieść wrażenie, że nie współczuje temu człowiekowi, nie wchodzi w jego biadolenie. Zadaje tylko jedno dość dziwne pytanie.
Faceci nie mówią zbyt wiele o uczuciach i emocjach. Swoje serca otwierają przed bardzo małą liczbą osób. Czasami nie dopuszczają do siebie nikogo. To jest poważny błąd. Każdy z nas musi poznać swoje serce, zobaczyć, co się w nim dzieje i podążać za jego głosem. Ale nie na oślep, nie bezmyślnie.
Ile razy słyszałem, że Bóg się ukrywa, od lat się komuś nie objawia? Tylko ślepy człowiek może tak mówić.
Krzysztof Kołacz (Banita)
W najbliższy czwartek - 13 marca o godz. 20:00, po raz kolejny w krakowskim kościele św. Barbary (Mały Rynek), zostanie odprawiona Msza w intencji mężczyzn - organizowana przez twórców projektu Banita.
Bóg jest śmiertelnie poważny, mówi do mnie, wybieraj: życie albo śmierć. Nie ma mowy o żadnym letargu czy półśrodkach.
Taka modlitwa jest niebezpieczna, bo staje się intymna.
{{ article.description }}