#hippisi

Na Jasną Górę nie weszli, a wbiegli. Bardzo często z własnoręcznie uplecionymi wiankami na głowie i w dość oryginalnych strojach. Tak wygląda jedyna w swoim rodzaju pielgrzymka hippisowska, zwana także Pielgrzymką Rodzin i Młodzieży Różnych Dróg i Kultur.

Na pielgrzymkę nie trzeba się zapisywać, można dołączyć na każdym jej etapie. Tegoroczna pielgrzymka jest wyjątkowa.

Odszedł pasterz, który niczego nie narzucał, nie stawiał warunków, nie zamykał przed nikim drzwi. Człowiek Bożego miłosierdzia. Za kim teraz pójdą ludzie tęskniący za takim Kościołem, niepogodzeni ze światem, zbuntowani, zbyt wrażliwi, by żyć w obłudnym świecie?

Co roku wychodzą z innego miejsca, nie prowadzą zapisów na pielgrzymkę, zawsze niosą ten sam obraz - z jednej strony Jezus Miłosierny, z drugiej Matka Boża Jasnogórska, mówi się o nich "kolorowa" młodzież.

W czasach kiedy milicja pałowała polskich hippisów pod Jasną Górą, ks. Szpak zaczął wyruszać z nimi na pielgrzymki. - Ucieczka w Kościół stała się dla nich spotkaniem z prawdziwą wolnością, zwłaszcza że głoszenie Ewangelii dostosowano do ich kultury - mówi ks. Andrzej Szpak SDB, organizator hippisowskich Szpakowisk. Ze słynnym duszpasterzem rozmawia Jola Szymańska.

Bunt młodzieży przeciw normom i postawom obowiązującym w pokoleniu rodziców wydaje się stary jak świat. W rzeczywistości w drugiej połowie XX wieku przybrał niespotykane wcześniej rozmiary. A w warunkach komunizmu protest ten – nabrał dodatkowego, politycznego wymiaru.

{{ article.description }}