#inteligencja emocjonalna

Porażki w miłości mają miejsce bardzo często i zwykle bywają bolesne, dlatego więc dobrze jest wiedzieć, jakie mogą być ich przyczyny.

Niektóre przekonania mają bardzo silny wpływ na naszą osobistą architekturę wewnętrzną. Szczególnie te, które odnoszą się do nas samych. Dziecko buduje swój własny obraz, ugruntowując przy tym swoje własne "ja".

Scenariusz jest ograny. Małżeństwo przychodzi po poradę. On mów tylko: "to ONA chciała i ONA widzi problem". Ona z kolei zaczyna opowiadać długo, barwnie i przejmująco: o pragnieniu bycia kochaną, o narastającej frustracji, której powodem jest ON.

Emocje nadają życiu sens i smak. Gdy jednak człowiek przez dłuższy czas balansuje na huśtawce nastrojów i zmiennych emocji, wówczas ryzykuje możliwość upadku. Czy można zatem sterować uczuciami i jak brać odpowiedzialność za własne stany i reakcje?

Choć osobom starszym trudniej jest ukryć swoje emocje, łatwiej dostrzegają pozytywne strony stresujących sytuacji i są bardziej empatyczne wobec nieszczęścia innych. Jak informują naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley na stronie internetowej uczelni, inteligencja emocjonalna osiąga szczyt po 60. roku życia.

Wielu z nas dorastało w błędnym przekonaniu, że nie odpowiadamy za nasze uczucia. Mogło to być prawdą, póki byliśmy niemowlętami, a nawet dziećmi. Nie było wówczas w nas dorosłego, który mógłby uporządkować informacje i emocje. W pewnym sensie byliśmy zdani na łaskę otaczających nas starszych.

{{ article.description }}