#lęk przed odrzuceniem

Choć nigdy formalnie nie odeszłam od Kościoła, to dopiero dzięki zetknięciu się ze środowiskiem dominikańskim  i Odnową w Duchu Świętym zrozumiałam, jak cenna jest dla mnie otrzymana w Kościele katolickim wiara, i że chcę nią żyć, zgłębiać ją i rozwijać. Odkryłam na nowo relację z Bogiem i właśnie z perspektywy tej relacji mogłam bez lęku wrócić do trudnych momentów mojego życia, o których dotąd starałam się nie myśleć, zapomnieć o nich, czy mówiąc językiem psychologii – wyprzeć je.

Łatwo dziś o stres i lęk. Wiele osób jest rozdrażnionych, niektórzy bywają niemili wobec najbliższych, inni często tracą cierpliwość. Tak nie musi być. Zobacz drugi odcinek adwentowego cyklu i dowiedz się, jak pobyć się napięcia i niepokoju ze swojego życia.

Wszyscy mamy tak głęboką potrzebę przynależności społecznej, że każda forma ostracyzmu - niezależnie czy ze strony partnera, przyjaciela, czy osoby nieznajomej - wywołuje u nas podobny poziom bólu. O ustaleniach z tym związanych informuje PAP za czasopismem Social Psychology.

Niektórzy z nas są wyjątkowo wrażliwi na najmniejszy gest odrzucenia, nawet jeśli go tam w zasadzie nie ma.

Wrażliwość na odrzucenie jest związana z niskim poczuciem własnej wartości, neurotyzmem i pozbawionym poczucia bezpieczeństwa stylem przywiązania. Osoby o wysokiej wrażliwości na odrzucenie z niepokojem oczekują oznak odtrącenia, bez wahania je interpretują i reagują na nie nadmiernie.

Niektóre odrzucenia mogą nie sprawiać nam kłopotu, niemniej niektóre - zwłaszcza odrzucenia przez znaczące dla nas osoby - mogą nas całkiem porazić i załamać.

{{ article.description }}