#pamiętnik

Wojna na Ukrainie to ogromny dramat w szczególności dla matek i ich małych dzieci. W sieci pojawiły się zapiski z pamiętnika ośmioletniego chłopca, który opisuje okrucieństwa, jakich dopuszczają się Rosjanie.

Bóg potrafi dokonywać swoich dzieł w środowiskach, które często jako katolicy i chrześcijanie określamy mianem "bezbożne" i odmawiamy obecności jakichkolwiek wartości czy ideałów. Tymczasem, jak ukazuje to Ewangelia i mocno podkreśla papież Franciszek, pośród takich i podobnych grup ludzi Bóg lubi przebywać.

Dziewczynki często piszą pamiętnik, zaczynają już w wieku sześciu, siedmiu lat, jak tylko nauczą się stawiać litery. Dziewczynki odczuwają bowiem głęboką potrzebę bycia słuchanymi oraz dzielenia z kimś emocji, obaw, wątpliwości i wszystkiego tego, co przeżywają w głębi duszy. Poszukują "przyjaciela/ przyjaciółki", który/a nie tylko będzie słuchać, ale także, jest to aspekt równie ważny, nie będzie zadawać pytań.

"Ja nie jestem po to, aby mnie kochali i podziwiali, ale po to, abym ja działał i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie, ale ja mam obowiązek troszczenia się o świat, o człowieka" (Janusz Korczak, "Dziennik").

Dziennik nastolatki to książka o wewnętrznej przemianie szesnastoletniej dziewczyny zagubionej w otaczającej ją rzeczywistości. Poszukiwanie swojego miejsca wśród rówieśników, poszukiwanie prawdziwej przyjaźni, akceptacji, poczucia własnej wartości to podstawowe problemy z jakimi boryka się bohaterka, charakterystyczne przecież dla ogromnej większości osób w tym wieku. Przełom następuje w chwili gdy Caitlin odnajduje swe miejsce w grupie Oazowej, a następnie uczy się modlić, szukając wsparcia w Bogu. Zaczyna odczuwać Bożą miłość i od tej chwili wie, że nie jest sama, że ktoś bardzo się o nią troszczy i czuwa nad nią.

{{ article.description }}