#przypowieść o siewcy

„Uczniowie wypytywali Go”. Ważne jest, by zadawać właściwe pytania i we właściwy sposób. Tylko ten dochodzi do prawdziwego poznania, kto pyta i słucha odpowiedzi. Mówi się, że „najbardziej głuchy jest ten, co nie chce usłyszeć”. To jest zaproszenie do słuchania.

Jaką ‘glebą’ się stajesz, to będziesz miał! Słowo Boże w twojej duszy jest skuteczne, czasami zaskakująco, ponad wszelkie przeciwności. Ale ‘gleba’ musi też spełniać warunki konieczne do owocowania, może sprzyjać obfitym plonom albo je ograniczać. Bóg się nie narzuca, nie tłamsi naszej wolności. Dla Słowa Bożego każdy z nas jest ‘polem zasiewu’.

Słowo Boże nie narzuca się ani nie zniewala. Jezus jest siewcą hojnym, sieje wszędzie. Nie odrzuca nikogo. Wie, że każdy z nas jest polem dla Słowa Bożego.

"Tam przy drzwiach kościoła czeka diabeł żeby okraść cię z tego szczęścia, które tutaj otrzymałeś" - mówił pewien mądry ksiądz. Chcesz być coraz lepszy, ale nie dajesz sobie rady?

Są rzeczy, które doprowadzają diabła to wściekłości. Ta jedna działa na niego wyjątkowo!

Odpowiedni czas i miejsce na wzrost…

Siać i czekać na owoc…

Plon naszej pracy i talentów…

Ziarno jedno, ale różna gleba…

Przypowieść o pszenicy i chwaście jest metaforą dobroci i cierpliwości Boga. "Pan żniwa" działa w sposób przemyślany, mądry i roztropny. Gdy słudzy chcą oddzielić pszenicę od chwastu nie godzi się. Pozwala wzrastać zarówno pszenicy (dobru) jak i kąkolowi (złu). Czas żniwa jest zbieraniem owoców, "zakończeniem cierpliwości i miłosierdzia", czasem sądu.

Przypowieść o siewcy i rodzajach gleby podkreśla hojność Boga i zależność między owocami łaski a otwarciem się na jej przyjęcie. Siewca - Bóg sieje w nasze serca swoje słowo; sieje w sposób hojny - na drogę, między ciernie i glebę skalistą. Nasze miary rozbijają się o Bożą logikę. Skłonni bylibyśmy zapytać, po co tyle trudu na marne? Czy warto? Jaki jest zysk?

{{ article.description }}