Słuchaj uważnie i miej odwagę działać
„Uczniowie wypytywali Go”. Ważne jest, by zadawać właściwe pytania i we właściwy sposób. Tylko ten dochodzi do prawdziwego poznania, kto pyta i słucha odpowiedzi. Mówi się, że „najbardziej głuchy jest ten, co nie chce usłyszeć”. To jest zaproszenie do słuchania.
Słowo ewangelii na dzisiaj (Łk 8,4-15):
Z ewangelii wg św. Łukasza: Gdy zebrał się wielki tłum i z miast przychodzili do Niego; rzekł w przypowieściach: «Siewca wyszedł siać ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki powietrzne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny». Przy tych słowach wołał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!»
Wtedy pytali Go Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł: «Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli.
Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. To, co padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą i przez troski, bogactwa i przyjemności życia bywają zagłuszeni i nie wydają owocu. W końcu ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc przez swą wytrwałość.
Komentarz do ewangelii na dziś (23 września 2023 r.):
Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę ‘wielki tłum’, który się zebrał wokół Jezusa. Nie mamy dokładnie sprecyzowanego miejsca ani czasu. Posłucham przypowieści o siewcy, siejącym ziarno i o ‘przynoszeniu owoców’ słuchania. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.
Myśl: Ta przypowieść jest refleksją na temat ‘jakości wiary’, czyli zdolności do słyszenia Słowa i przynoszenia owoców. Czy umiemy słuchać i usłyszeć Słowo? Jezus mówi o słuchaniu (rzucaniu ziarna i rodzajach gleby), tłumacząc znaczenie przypowieści (jej forma i źródło) oraz tłumacząc sens treści opowiadania (postawy słuchaczy). Przypowieść ukazuje skuteczność słowa Bożego, które przekracza ludzkie oczekiwania, ale mówi też o warunkach koniecznych do tego, by przyjąć Słowo. Słuchanie Słowa i wypełnianie Go są od siebie wzajemnie zależne.
Emocja: „Uczniowie wypytywali Go”. Ważne jest, by zadawać właściwe pytania i we właściwy sposób. Tylko ten dochodzi do prawdziwego poznania, kto pyta i słucha odpowiedzi. Mówi się, że „najbardziej głuchy jest ten, co nie chce usłyszeć”. To jest zaproszenie do słuchania.
Wezwanie: Poproszę o łaskę wolności serca, uwolnienie od lęków i uprzedzeń w słuchaniu słowa Bożego. Podziękuję za dar Pisma św., Słowa Życia.
Zaplanuję sobie czas na systematyczną lekturę Pisma św.
Skomentuj artykuł