Dar widzenia Boga w codzienności – uczniowie, których Jezus zaprasza do swojej radości

Jezus raduje się w Duchu Świętym, bo tajemnice Królestwa nie są przywilejem uczonych, lecz darem dla tych, którzy potrafią przyjąć je sercem. Uczniowie odkrywają, że są nie tylko słuchaczami, ale świadkami posłanymi, aby nieść Ewangelię tam, gdzie żyją na co dzień.

Słowo na dziś (Łk 10,21-24)

Z ewangelii wg św. Łukasza: W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».
Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».

Komentarz do Ewangelii (Wtorek, 2 grudnia 2025 r.)

Obraz: Jezus postanowił ‘udać się do Jerozolimy’. Niedługo potem wysyła z misją siedemdziesięciu dwóch uczniów, a po ich powrocie i opowiadaniach wypowiada słowa tej modlitwy uwielbienia. Przyjrzę się tej sytuacji. Posłucham słów Jego modlitwy. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Jezus raduje się, że uczniowie wychodzą do świata i głoszą Ewangelię. Widzą działanie Słowa i zwyciężają w walce duchowej z szatanem. Jezus pozwala uczniom uczestniczyć w swojej radości i modlitwie uwielbienia. To nie są apostołowie. Siedemdziesięciu dwóch uczniów wysłanych z misją głoszenia Dobrej Nowiny to cała wspólnota Kościoła wszystkich czasów. Dzisiaj także Jezus rozradowuje się w Duchu Świętym, że sprawy Boże są nam ujawnione, że mamy okazję do dawania świadectwa i że to świadectwo przynosi dobry owoc. Mamy wielki przywilej, że żyjemy w czasach spełnionej obietnicy. Widzimy Pana, słuchamy Jego Słowa, poznajemy Go w wierze i niesiemy Go wszystkim.

Emocja: Jesteśmy uczniami Jezusa i Jego apostołami. Uczeń ‘patrzy’ na Pana, ‘słucha’ Jego słowa i jest jego świadkiem wobec świata. Nie wystarczy samo patrzenie, bycie we wspólnocie. Potrzeba przyjąć misję. Nie muszę wybierać się gdzieś daleko. Moją misją są ludzie, którzy żyją wokół mnie. To wobec nich muszę ‘być świadkiem Żyjącego Pana’.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia daru poznawania Ewangelii Pana, oglądania i słuchania Jego Słowa. Podziękuję za dobro, jakie mnie spotyka, że mogę w wolności i swobodzie żyć tym Słowem.

Jubileusz 2025: Papież zachęca, aby „rozpocząć kursy biblijne i liturgiczne... a także kontynuować chrześcijańską i liturgiczną inicjację, pomagającą wiernym zrozumieć, poprzez obrzędy, modlitwy i znaki odbierane zmysłami, tajemnicę wiary, którą się celebruje.” Zaplanuję sobie czas na systematyczną lekturę Pisma świętego. Zakończę modlitwą Chwała Ojcu...