Każda świeca w wieńcu adwentowym ma swoje imię i znaczenie. Co symbolizują cztery światła Adwentu?

Wieniec adwentowy to nie tylko popularna dekoracja świąteczna, ale przede wszystkim głęboki symbol chrześcijańskiego oczekiwania. Każda z czterech świec zapalana w kolejne niedziele Adwentu ma własną nazwę i duchowe znaczenie, prowadząc wiernych przez etapy przygotowania do Bożego Narodzenia.

Skąd wziął się wieniec adwentowy?

Wieniec adwentowy wywodzi się z tradycji przedchrześcijańskich, głównie skandynawskich. Z czasem został przejęty przez Kościoły luterańskie, a następnie wprowadzony do praktyki chrześcijańskiej. W Polsce zwyczaj ten upowszechnił się po I wojnie światowej.

Dziś wieniec pojawia się nie tylko w świątyniach, ale także w domach, gdzie staje się znakiem wspólnej modlitwy i rodzinnego przygotowania na Narodzenie Pańskie.

Co symbolizuje kształt i zieleń wieńca?

Okrągły kształt wieńca oznacza wieczność, jedność oraz nieprzerwany cykl życia. Jest także znakiem zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią.

Zielone gałązki iglaste symbolizują życie, nadzieję i obietnicę zbawienia. Przypominają również uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, gdy był witany zielonymi gałązkami jako Król.

Czerwone wstążki oznaczają miłość Boga objawioną w narodzeniu Syna, natomiast fioletowe odwołują się do pokuty i nawrócenia, charakterystycznych dla Adwentu.

Cztery świece – cztery etapy oczekiwania

Cztery świece symbolizują kolejne tygodnie Adwentu i najważniejsze etapy historii zbawienia. Zapalane po jednej w każdą niedzielę pokazują, że czas oczekiwania stopniowo dobiega końca.

I niedziela – Świeca Proroka (Świeca Nadziei)

Przypomina proroków Starego Testamentu, którzy zapowiadali przyjście Mesjasza i dawali ludziom nadzieję na odkupienie.

II niedziela – Świeca Betlejem (Świeca Pokoju)

Odwołuje się do miejsca narodzin Jezusa i zapowiada pokój, jaki przynosi światu Zbawiciel.

III niedziela – Świeca Pasterzy (Świeca Radości)

Nawiązuje do pasterzy, którzy jako pierwsi usłyszeli dobrą nowinę o narodzinach Jezusa. Tego dnia zapala się świecę w kolorze różowym – symbolu radości (niedziela Gaudete).

IV niedziela – Świeca Aniołów (Świeca Miłości)

Symbolizuje aniołów, którzy ogłosili pasterzom narodziny Chrystusa, i przypomina o miłości Boga objawionej w tajemnicy Wcielenia.

Wieniec jako znak wspólnoty

Wieniec adwentowy jest obrazem wspólnoty wiernych, którzy razem przeżywają czas oczekiwania na przyjście Pana. W kościołach umieszcza się go w widocznym miejscu, a w domach – najczęściej na stole.

Zgodnie z tradycją, domowe świece powinien zapalać najmłodszy członek rodziny, podkreślając wymiar wspólnotowy i wychowawczy Adwentu.

Dlaczego warto zadbać o tradycyjny wygląd wieńca?

Znajomość symboliki sprawia, że wieniec adwentowy przestaje być tylko ozdobą. Zachowanie jego okrągłego kształtu, naturalnych gałązek i prawdziwych świec podkreśla duchowy charakter Adwentu i chroni przed spłyceniem tego znaku do roli dekoracji.