#samopoznanie

Tak mało ludzi wie o skarbie, który dosłownie kryje się w ich głowie i sercu. Wystarczy zacząć modlić się tą modlitwą, aby go odkryć!

Hałas osacza coraz bardziej. Głowa pęka. Myśli rozbiegają się na wszystkie strony, wręcz uciekają z głowy lub tworzą kłębek nie do rozplątania.

Żyjemy w epoce światła. Liczy się to, co jasne, świecące, kolorowe, barwne. Lubimy barwy. Jeśli jednak pragniemy nadać wartość wszystkiemu, co staje się naszym udziałem, jeśli pragniemy uważnie wsłuchiwać się w siebie i czynić to owocnym, wówczas nie możemy odrzucać tego, co ciemne, zimne, trudne, co jest sygnałem depresji.

Nigdy nie wierzyłem w nieuchronność siły charakteru. W trakcie życia można się zmienić, można zmienić kształt swojej osobowości, jeśli się chce.

Niektóre przekonania mają bardzo silny wpływ na naszą osobistą architekturę wewnętrzną. Szczególnie te, które odnoszą się do nas samych. Dziecko buduje swój własny obraz, ugruntowując przy tym swoje własne "ja".

Wedle niemal powszechnej opinii psychologicznego światka głównym źródłem problemów człowieka jest "niska samoakceptacja" i "niskie poczucie własnej wartości". Psycholodzy o bardziej chrześcijańskim nastawieniu określają to jako "brak miłości do samego siebie i darzenie siebie nienawiścią".

Rodzące się w nas refleksje, szczególnie jeśli są konfrontowane z partnerem, nie są formą ucieczki od wydarzeń świata, ani sposobem na unikanie problemów i codziennych konfliktów. Wyjawianie własnych myśli, emocji i uczuć to próba dogłębnego poznania siebie.

{{ article.description }}