#strefa komfortu

Za oknem piękna pogoda, słońce, błękit nieba, choć dwa dni temu w szwedzkiej Uppsali, przywitały mnie chmury i deszcz. Jakże inaczej wygląda świat, kiedy aura nam sprzyja. Biorę udział w międzynarodowym spotkaniu współbraci jezuitów, redaktorów naczelnych czasopism i mediów o charakterze społeczno-kulturalnym. I stąd pomysł na ten felieton, czyli kilka refleksji o roli podróżowania w naszym życiu.

Są sposoby na zdiagnozowanie, że to właśnie ta choroba męczy twoją duszę. Można ją poznać po określonych objawach.

Nawyki, przyzwyczajenia, poglądy, ulubione miejsca i zaufani ludzie. To wszystko składa się na tzw. "strefę komfortu", skąd w ogóle pomysł, by z tego rezygnować?

Nie trzeba obsesyjnie pracować nad wizerunkiem. Nie wolno dać się nabrać, że "jesteś tym, jak wyglądasz". Nie warto zadowalać się namiastką szczęścia - mówi Jacek Prusak SJ, psychoterapeuta.

Lepiej, łatwiej i bardziej komfortowo zostać w miejscu znanym i bezpiecznym. Nie wychylać się, nie prowokować stresu i strachu. Dlaczego?

{{ article.description }}