Wielu zacnych mogła mieć za męża, podobno nawet cesarza. Ona wybrała Jezusa. Była młoda, piękna, doskonale wykształcona. Potrafiła spierać się z pogańskimi filozofami i otwierać ich serca na Boga. Mogła wieść długie, dostatnie życie, ale jej drogą było uwięzienie, męczeństwo i śmierć w obronie wiary. Katarzyna miała tylko osiemnaście lat, kiedy po wymyślnych torturach, ścięcie mieczem otworzyło jej bramę Nieba. Przez stulecia wierzący zarówno Kościoła Wschodniego i Zachodniego widzieli w niej wielką świętą. Dla katolików, to orędowniczka szczególna – jedna z Czternastu Świętych Wspomożycieli, czyli świętych „do zadań specjalnych”.
Spotkała ją jedna z najcięższych męczeńskich śmierci. Cierpiała do tego stopnia, że z nieba stąpił sam anioł, aby przeszkodzić w jej torturach. Jej wstawiennictwo Kościół oficjalnie uznał za wyjątkowo skuteczne.
Katarzyna urodziła się w Aleksandrii, w Egipcie pod koniec III wieku w rodzinie królewskiej. Od najmłodszych lat zadbano o jej wykształcenie we wszystkich dziedzinach znanych wtedy nauk. Bardzo wielu zamożnych młodzieńców ubiegało się o jej rękę. Ona jednak odmawiała każdemu, bo złożyła Bogu ślub dozgonnej czystości. Bardzo pragnęła, by jedynym jej Oblubieńcem był Jezus Chrystus.
{{ article.description }}