Człowiek jest kreatywny w tworzeniu sobie bożków. Są widzialni, zaspokajają ciekawość, ale na końcu rozczarowują

Człowiek jest bardzo kreatywny w tworzeniu sobie bożków, chrystusów albo proroków, w których pokłada nadzieję i szuka zbawienia. Są widzialni, nachalni, zaspokajają ciekawość, ale na końcu rozczarowują. Szukamy zabezpieczeń i pewności, a nie wiary w królestwo, które jest w nas i między nami.

Słowo na dziś (Łk 17,20-25)

Z Ewangelii wg św. Łukasza: Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; i nie powiedzą: "Oto tu jest" albo: "Tam". Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest».
Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: "Oto tam" lub: "Oto tu". Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi! Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.

Komentarz do Ewangelii (czwartek, 16.11.2023)

Obraz: Fragment Ewangelii św. Łukasza, który rozważać będziemy przez trzy kolejne dni nazywany jest ‘małą apokalipsą’ Posłucham uważnie słów, które wypowiada Jezus. Przyjrzę się swoim odczuciom i przychodzącym skojarzeniom i obrazom.

Myśl: Poprzedni fragment ewangelii św. Łukasza kończył się wypowiedzią Jezusa o wierze: „Twoja wiara cię uzdrowiła”. Ten rozpoczyna się pytaniem o królestwo Boże: kiedy przyjdzie i gdzie. Jezus nie odpowiada wprost, ale wskazuje na Syna Człowieczego. To On jest ‘Królem’, który wiele wycierpi i będzie odrzucony. To jest zapowiedź Jego krzyża, ale on będzie ‘przejściowy’. Ostatecznym końcem nie jest wszakże śmierć. Królestwem Bożym jest tryumf życia – zmartwychwstanie. Choć zło jest mocne, to Bóg ma władzę nad ludzką historią. On ‘posługuje się’ wszystkim, żeby dopełnić swego dzieła.

Emocja: Jest tu, albo tam. Człowiek jest bardzo kreatywny w tworzeniu sobie bożków, chrystusów albo proroków, w których pokłada nadzieję i szuka zbawienia. Są widzialni, nachalni, zaspokajają ciekawość, ale na końcu rozczarowują. Szukamy zabezpieczeń i pewności, a nie wiary w królestwo, które jest w nas i między nami.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia, że żyjemy w królestwie Boga i On nim rządzi. Podziękuję za Jego łaskę w codziennym zmaganiu o dobro. Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia: szukanie znaków obecności Królestwa w mojej codzienności.