Błogosławieństwa mówią o tym, co robi dla człowieka sam Pan Bóg

Błogosławieństwa to swego rodzaju manifest królestwa Bożego. To nie pouczenie moralizatorskie, przypomnienie tego, co człowiek ‘powinien robić’. Błogosławieństwa mówią o tym, co robi dla człowieka sam Pan Bóg. To jest także opowieść o tym, co Bóg robi dla mnie.

Z ewangelii wg św. Łukasza:

A On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:
«Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.
Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.
Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.
Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.

Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.
Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie.
Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.
Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom.

Komentarz do Ewangelii

Obraz: Wyobrażę sobie równinę i Jezusa otoczonego swoimi uczniami. U św. Łukasza swoje ‘błogosławieństwa’ Pan wypowiada po zejściu z góry do jej podnóża. Zobaczę wyobraźnią Jezusa, który ‘podnosi oczy’ na swoich uczniów. On widzi każdego. Poczuję na sobie Jego miłosierny wzrok.

Myśl: W ewangelii św. Łukasza błogosławieństwa łączą się z przestrogami – ‘biada wam’. Jezus nie wypowiada tych słów oskarżająco ani potępiająco. Ich treścią jest ‘dobra nowina’. Błogosławieństwa to swego rodzaju manifest królestwa Bożego. To nie pouczenie moralizatorskie, przypomnienie tego, co człowiek ‘powinien robić’. Błogosławieństwa mówią o tym, co robi dla człowieka sam Pan Bóg. To jest także opowieść o tym, co Bóg robi dla mnie.

Emocja: Ten fragment ewangelii pełen jest emocji: płacz, śmiech, nienawiść, znieważanie, skakanie z radości, smutek… Każda z tych emocji jest bogactwem. Przeżywając je w prostocie mogę przybliżać się do Pana.

Wezwanie: Poproszę o to, bym poznał i pokochał styl życia, który Jezus mi proponuje. Podziękuję za światło wiary, które otrzymuję we wspólnocie Kościoła.